Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΗΝΔΡΙΝΟΥ
Αγαπητέ υποψήφιε…
Πρέπει να ξέρεις πως βασανίστηκα πολύ πριν καταλήξω να σε εμπιστευθώ. Την έχω «πατήσει», βλέπεις, πολλές φορές και δεν θα αντέξω να την «πατήσω» ακόμη μια… Τα έφερα από εδώ, τα ζύγισα από εκεί, αναρωτήθηκα γιατί εσένα κι όχι κάποιον άλλον. Εδώ, στην Άνδρο, όλοι λίγο πολύ γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Γιατί, λοιπόν, ο σταυρός προτίμησης σ΄ εσένα;
Θα είμαι ξεκάθαρος απέναντί σου, όπως θέλω να είσαι κι εσύ ΑΠΟΛΥΤΑ ξεκάθαρος απέναντι σε μένα…
Πρώτα – πρώτα σε ψηφίζω επειδή είμαι βέβαιος πως την επομένη των εκλογών, όντας πλέον μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου, θα απαντάς με την ίδια ευκολία στο κινητό σου τηλέφωνο όταν βλέπεις ότι σε καλώ. Και δεν θα εξαφανιστείς με τα γνωστά «ο συνδρομητής που καλέσατε δεν είναι διαθέσιμος»…
Έπειτα γιατί θεωρώ πως είσαι μαχητής και δεν τα παρατάς στην πρώτη δυσκολία. Πιστεύω πως θα είσαι παρών σε όλες τις μεγάλες «μάχες». Είμαι βέβαιος πως η καθημερινή σου αγωνία θα είναι με ποιόν τρόπο θα γίνει ο τόπος μας καλύτερος. Πώς θα πάμε ένα βήμα πιο μπροστά. Και, βέβαια, ούτε καν επιτρέπω να περάσει από το μυαλό μου, ως σκέψη, το ενδεχόμενο να βάλεις το προσωπικό σου συμφέρον πάνω από το συμφέρον όλων, όσοι θα σου εμπιστευθούν την ψήφο τους.
Σε ψηφίζω επειδή γνωρίζω καλά, πως δεν είσαι «τυφλωμένος» από πολιτικές κόντρες, αλλά έχεις την ικανότητα να δεις καθαρά τα θετικά του αντιπάλου και να συνεργαστείς μαζί του, όπου χρειαστεί. Είμαι βέβαιος πως εσύ δεν έχεις καμία απολύτως σχέση με όλους εκείνους που πιστεύουν ότι στο δικό τους κόμμα όλα λειτουργούν τέλεια, ενώ οι αντίπαλοι είναι όλοι για τα μπάζα.
Κυρίως σε ψηφίζω επειδή με έπεισες πως δεν πρόκειται να «πριονίσεις» καμιά καρέκλα, ούτε να υποσκάψεις κάποιον για να βρεθείς εσύ, κάποια στιγμή στο μέλλον, στη θέση του!
Μακριά από εσένα τέτοιες πρακτικές και τέτοια «παιχνίδια εξουσίας»…
Αγαπητέ, υποψήφιε…
Την επαύριον, μετά την 26η Μαΐου, δεν θα πρέπει να ξεχάσεις ούτε μια στιγμή ότι σε ψήφισα για να με εκπροσωπείς. Για να είσαι παρών στα δημοτικά συμβούλια, με προτάσεις και δράσεις. Για να δίνεις μάχες. Για να συνεργάζεσαι όπου απαιτείται και να συγκρούεσαι όπου πρέπει να συγκρουστείς. Πάντα με γνώμονα το ΔΙΚΟ ΜΟΥ συμφέρον -το συμφέρον του τόπου μας- και ΟΧΙ το δικό σου, το προσωπικό!
Απαιτώ από εσένα να μη «το βάλεις στα πόδια» στην πρώτη δυσκολία. Ούτε να παραιτηθείς επειδή αλλιώς τα περίμενες κι αλλιώς τα βρήκες. Γνώριζες, πριν αποφασίσεις να είσαι υποψήφιος, πως ο δρόμος είναι ανηφορικός και γεμάτος εμπόδια. Ήξερες πως για να είσαι ένας αποτελεσματικός και πετυχημένος δημοτικός σύμβουλος, θα έπρεπε να «θυσιάσεις» κάποια πράγματα από την καθημερινότητά σου. Από την προσωπική σου ζωή.
Αποκλείεται να μη τα έχεις σκεφθεί όλα αυτά, έτσι; Είναι αδιανόητο να μην έχεις συναισθανθεί το βάρος της ευθύνης που αναλαμβάνεις και να μου ζητάς να σε ψηφίσω…
