Βράδια του Οκτωβρίου 2020 με τον φακό δύο ζωγράφων. Του Μιχάλη Τζανουλίνου και του Μανώλη Μακρογκίκα.
«Λεπτομέρειες ασήμαντες που κάνουν πιο οδυνηρές τις αναμνήσεις
και τα χρόνια μας, βαλσαμωμένα πουλιά, μας κοιτάζουν τώρα με μάτια ξένα –
αλλά κι εγώ ποιός ήμουν; ένας πρίγκηπας του τίποτα
ένας τρελός για επαναστάσεις κι άλλα πράγματα χαμένα
και κάθε που χτυπούσαν οι καμπάνες ένιωθα να κινδυνεύει η ανθρωπότητα
κι έτρεχα να τη σώσω.
Κι όταν ένα παιδί κοιτάει μ’ έκσταση το δειλινό, είναι που αποθηκεύει θλίψεις για το μέλλον.»
Τάσος Λειβαδίτης
Πως βλέπουν άραγε οι ζωγράφοι; Πόσο “φωτογραφικά” μπορεί να είναι τα πλάνα τους;
Πόσο μαγική μπορεί να γίνει η φύση στο φακό ενός καλλιτέχνη;
Με χρώματα που μόνο η φύση μπορεί να ανακατέψει σε μια μοναδική μίξη…
