Νίκος Ντόγιας: Από τη Νέα Υόρκη στην Μεσαριά

Άφησε την πολύβουη Αμερική κι επέστρεψε στον τόπο καταγωγής του. Με παιδικές μνήμες και νησιώτικα ακούσματα, μεταξύ Λαμύρων και New Jersey ο Νίκος Ντόγιας έκανε πράξη την αντίστροφη πορεία των γονιών του. Έφυγε για μια καλύτερη τύχη στην Έλλάδα. Και όπως φαίνεται την βρήκε…

Ελλάδα και Αμερική. Ένας κόσμος μικρός και μεγάλος ταυτόχρονα.

Δύο κόσμοι διαφορετικοί και ταυτόχρονα πολύ ωραίοι. Αισθάνομαι τυχερός που κατάγομαι και από τις δύο αυτές χώρες. Αυτό που θα με συγκινεί πάντα είναι η ομογένεια της Αμερικής, η μεγαλύτερη δύναμη του Ελληνισμού!!! Οι Ανδριώτες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της. Άνθρωποι πολύ πετυχημένοι, δραστήριοι που διατηρούν τα ελληνικά ήθη, έθιμα και παραδόσεις. Σκεφτείτε πόσοι έχουν μεταναστεύσει για να ζήσουν το «American Dream». Τουλάχιστον 3 εκατομμύρια Αμερικανοί δηλώνουν πως έχουν Ελληνική καταγωγή. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που πήγαν κόντρα σε αυτή τη ροή και ήρθαν εδώ για να ζήσουν το «Andros Dream»…

Γεωπόνος ή Μουσικός;

Δύσκολη ερώτηση… Για να αποφύγω παρεξηγήσεις, θέλω να διευκρινίσω πως δεν είμαι Γεωπόνος, όπως αρκετοί πιστεύουν, αλλά Φυτοκόμος. Ασχολούμαι περισσότερο με καλλιέργειες, θερμοκήπια και αρχιτεκτονική εξωτερικού χώρου. Η αγάπη μου για τη φύση, και τα φυτά είναι τόσο μεγάλη, όσο και εκείνη για τη μουσική και το βιολί. Για αυτό θα έλεγα πως είμαι και τα δύο. Φυτοκόμος και μουσικός ή μουσικός και φυτοκόμος.

Πως ξεκίνησε το επάγγελμα; Ποιο από τα δύο είναι χόμπι;

Η φυτοκομία είναι κάτι το οποίο επέλεξα να σπουδάσω στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά το λύκειο με την επιθυμία να εξασκήσω το συγκεκριμένο επάγγελμα. Ασχολιόμουν στο χωράφι από μικρός με τον παππού όταν ερχόμουν διακοπές και στο κήπο του σπιτιού μας σαν χόμπι. Η μουσική είναι άλλο πράγμα. Είναι τρόπος ζωής, είναι συναισθήματα!! Είναι έρωτας, πόνος, μεράκι, γέλιο, χαρά, στεναχώρια, κλάμα !!! Η μουσική, ειδικά το βιολί με γοήτευσε από πολύ μικρή ηλικία, περίπου τεσσάρων χρονών. Βέβαια στο ωδείο γράφτηκα στα δεκαπέντε μου. Ποτέ όμως δεν πέρασε από το μυαλό μου πως θα παίζω σε εκδηλώσεις. Διάβασα κάπου πρόσφατα ένα άρθρο το οποίο έλεγε, πως ευτυχισμένος άνθρωπος είναι αυτός που έχει κάνει το χόμπι του επάγγελμα. Έχω καταφέρει δύο χόμπι που είχα από μικρός να τα κάνω επάγγελμα. Όταν το χόμπι γίνει επάγγελμα, γίνεται και η ζωή χόμπι και κυλάει πολύ πιο ευχάριστα!!!

Η ενασχόληση με τη φύση διδάσκει την αρμονία της μουσικής.

Μεγάλο πλεονέκτημα! Θεωρώ πως είναι το παν!!! Η αρμονία είναι βασικό στοιχείο της μουσικής, της φύσης, του ανθρώπου. Η αρμονία είναι η δυναμική που οδηγεί σε πρόοδο κάθε τομέα της ζωής μας.

Ποια ακούσματα συντέλεσαν στην επιλογή σας; Υπάρχει ανταγωνισμός στον κλάδο;

Σε ηλικία τεσσάρων χρονών στην Νέα Υόρκη σε μια επίσκεψη σε φιλικό σπίτι με τους γονείς μου έτυχε να ακούσω και να δω από κοντά για πρώτη μου φορά το βιολί. Συγκεκριμένα ήταν ο Βαγγέλης Ζαγοραίος από το Κόρθι με τον αδερφό του τον Γιώργο όπου έκαναν πρόβες. Το σπίτι που επισκεφτήκαμε ήταν του Γιώργου καθώς ήταν φίλοι με τους γονείς μου και είχαν υπηρετήσει μαζί φαντάροι με τον πατέρα μου. Ο Βαγγέλης είχε έρθει τότε στην Αμερική ύστερα από πρόσκληση κάποιων συλλόγων της ομογένειας ώστε να παίξει σε εκδηλώσεις τους. Μόλις είδα το βιολί και άκουσα τον ήχο του με μάγεψε!!! Θυμάμαι τα υπόλοιπα παιδάκια στο σπίτι έπαιζαν μεταξύ τους κι εγώ εγκατέλειψα την παρέα για να ακούω τον Βαγγέλη με το βιολί και τον Γιώργο με το λαούτο. Καθώς ζούσα στην Αμερική και δεν ήταν εύκολο να μάθω παραδοσιακό βιολί, αποφάσισα να πάω στο ωδείο. Αργότερα στα δεκαέξι μου, ξεκίνησα μαθήματα με τον Βαγγέλη τον Ζαγοραίο ο οποίος ήταν πάντα πρότυπο μου και τον θαύμαζα από μικρό παιδί. Κάθε καλοκαίρι για περίπου 5 χρόνια αφιέρωνα πολύ χρόνο από τις διακοπές μου πηγαίνοντας από τα Λάμυρα που έμενα στο Κόρθι για μάθημα. Εδώ θα ήθελα να μου επιτρέψετε να τονίσω πόσο σημαντική είναι η προσφορά του Βαγγέλη Ζαγοραίου στην παράδοση της Άνδρου καθώς έχει διδάξει μουσική σε πάρα πολλά παιδιά. Η συνέχεια της παραδοσιακής μας μουσικής σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό οφείλεται στον Ζαγοραίο τον Δάσκαλο της Άνδρου!!! Στη συνέχεια κι όταν μετακόμισα στην Ελλάδα έκανα μαθήματα και με τον μεγαλύτερο βιολιστή της εποχής μας Στάθη Κουκουλάρη. Ανταγωνισμός φυσικά και υπάρχει και ευτυχώς!!! Είναι υγιής ανταγωνισμός, ο οποίος μας βοηθάει όλους να γινόμαστε ολοένα και καλύτεροι. Οι μουσικοί της Άνδρου, Δόξα Το Θεό είμαστε πολλοί και οι σχέσεις μεταξύ μας είναι άριστες. Εξάλλου ο στόχος μας είναι κοινός, να συνεχίσουμε να υπηρετούμε την παράδοση του τόπου μας με κέφι, αγάπη και μεράκι!!!

Πως βιώνει κανείς την Ελλάδα μετά από την καθημερινότητα τη ζωή και τις ευκαιρίες της Αμερικής;

Είναι δύο μέρη τελείως διαφορετικά. Κάθε τόπος έχει τα θετικά του, έχει και τα αρνητικά του. Το μυστικό είναι να παίρνεις τα χρήσιμα πράγματα που σου προσφέρει. Σίγουρα η Αμερική έχει περισσότερες ευκαιρίες και είναι πιο εύκολο να πετύχεις τους στόχους σου. Οι εξελίξεις παγκοσμίως όμως είναι τέτοιες που όπου και να είσαι πρέπει να μάχεσαι και να δίνεις όλο σου τον εαυτό για να πετύχεις. Τίποτα δεν έρχεται μόνο του. Αισθάνομαι πολύ τυχερός που γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αμερική, εξίσου τυχερός για την Ελληνική μου καταγωγή. Όπως αγαπάω την Αμερική αγαπάω και την Ελλάδα. Περισσότερο όμως είμαι ευτυχισμένος και περήφανος που είμαι Ανδριώτης!!!

Πως ζει κανείς στην Άνδρο;

Με αγάπη για τον τόπο του! Αυτό είναι και το πιο σημαντικό. Έμπρακτη όμως αγάπη! Π Η Άνδρος είναι ένας πολύ σπουδαίος τόπος, χρειάζεται όμως βοήθεια από όλους μας, συλλογικά και συνειδητά.

Πως εντάσσεται σε μια μικρή «κλειστή « κοινωνία;

Λόγω της καταγωγής τον γονιών μου, ερχόμουν κάθε χρόνο για διακοπές στην Άνδρο. Έχω πολλούς συγγενείς και πολλούς φίλους/φίλες στο νησί από παλιά. Προσαρμόστηκα πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα.

Τι όνειρα κάνει όταν μεγαλώνει τα παιδιά του στον ιδιαίτερο τόπο καταγωγής του;

Νομίζω πως οι περισσότεροι γονείς έχουμε σχεδόν τα ίδια όνειρα για τα παιδιά μας, ανεξαρτήτως από το μέρος που τα μεγαλώνουμε. Σίγουρα όμως μέσα μας βαθιά έχουμε μια κρυφή ελπίδα πως τα παιδιά μας μεγαλώνοντας και σπουδάζοντας θα επιστρέφουν στο νησί.

Τι περιμένει από την επόμενη μέρα;

Αυτό που περιμένω από την επόμενη μέρα είναι η βελτίωση στην καθημερινότητα της Άνδρου. Το νησί μας όπως και άλλα νησιά δυστυχώς έχει σοβαρές ελλείψεις κρίσιμων υποδομών. Το δίκτυο υδροδότησης, η διαχείριση απορριμμάτων, η ανακύκλωση, τα λύματα, η ασφάλεια των πολιτών, η συγκοινωνίες, το οδικό δίκτυο, η υγεία, η παιδεία είναι μερικές από αυτές. Εάν δεν εξασφαλίσουμε την καθημερινότητα των μονίμων κατοίκων δεν υπάρχουν προοπτικές ανάπτυξης.

Τι στόχους έχει;

Είμαι άνθρωπος που βάζω στόχους και κάνω όνειρα συνεχώς. Δεν σταματάω ποτέ! Θέλω να παίζω βιολί και να διασκεδάζω τον κόσμο για πολλά χρόνια ακόμα και να διδάσκω τους νεότερους ώστε να διατηρηθούν τα παραδοσιακά μας ακούσματα και στις επόμενες γενιές. Αισθάνομαι μεγάλη χαρά όταν βλέπω νέα παιδιά με πολύ ζήλο και όρεξη να μαθαίνουν και να εξελίσσονται. Επίσης να πω πως υπάρχουν και άλλοι συνάδελφοι στο νησί πολύ άξιοι οι οποίοι διδάσκουν . Όνειρο μου είναι να συνεργαστούμε όλοι οι παραδοσιακοί μουσικοί του νησιού και να ιδρύσουμε έναν σύλλογο με σκοπό τη διάσωση, τη διατήρηση και την διάδοση του μουσικού μας πλούτου.

Τι περιθώρια υπάρχουν;

Όσο υπάρχει όρεξη και μεράκι τα περιθώρια είναι ανεξάντλητα. Επί τη ευκαιρία, να σημειώσω το εξής: Έχουμε το προνόμιο στην Άνδρο να ασχολούνται επαγγελματικά με την μουσική πολλοί και ακολουθούν και άλλοι σιγά σιγά. Όλοι είμαστε άξιοι και προσπαθούμε πάντα να γινόμαστε καλύτεροι, καθένας με το ύφος, του και το στυλ του. Δεν νοείται να έρχονται μουσικοί από άλλα μέρη για να παίξουν στα πανηγύρια και στις καλοκαιρινές εκδηλώσεις της Άνδρου!!! Δεν θέλω να δημιουργήσω παρεξηγήσεις, αλλά με αυτόν τον τρόπο δεν υποστηρίζονται οι ντόπιοι μουσικοί, η τοπική οικονομία, ούτε τα νέα παιδιά που ψάχνουν σιγά σιγά την ευκαιρία τους. Επίσης οι επισκέπτες του νησιού χάνουν την ευκαιρία να δουν και να ακούσουν από κοντά την Ανδριώτικη μουσική παράδοση, καθώς τα πανηγύρια είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού μας!!! Φυσικά και είναι αναγκαίο να έρχονται και επώνυμοι μουσικοί στο νησί, αλλά με τη σωστή ισορροπία…

Δώστε μας ένα μικρό βιογραφικό σημείωμα

Γεννήθηκα στην Νέα Υόρκη των Ηνωμένων Πολιτειών το 1976 από Ανδριώτες γονείς. Ο πατέρας μου είναι από την Μεσαριά και η μητέρα μου από τα Λάμυρα. Έχω έναν αδερφό τον Αυγουστή που επίσης ασχολείται με την μουσική και παίζει λαούτο. Μετακόμισα στην Ελλάδα το 1982, χρονιά που ξεκίνησα το δημοτικό σχολείο και το 1988 που το τελείωσα, επέστρεψα στην Αμερική. Σπούδασα φυτοκομία και αρχιτεκτονική τοπίου και ταυτόχρονα ως φοιτητής εργάστηκα σε εστιατόρια και αργότερα ως κηπουρός. Με την ολοκλήρωση των σπουδών μου ανέλαβα μια πολύ σημαντική θέση ως αρχιτέκτονας εξωτερικού χώρου σε μεγάλη κατασκευαστική εταιρία. Από το 1995 ως το 2006 τα Σαββατοκύριακα εργαζόμασταν με τον αδερφό μου ως μουσικοί σε πολλές εκδηλώσεις ομογενών ταξιδεύοντας στις περισσότερες πολιτείες της Αμερικής. Με αφορμή την αγάπη μου για την Άνδρο διετέλεσα πρόεδρος για 3 χρόνια στον Κορθιανό σύλλογο στο New Jersey (Corthion Andros Society). Τον Ιανουάριο του 2006 εγκαταστάθηκα μόνιμα στην Άνδρο και πήρα με τον αδερφό μου το μεζεδοπωλείο/καφενείο «Νοσταλγία» στην πλατεία Καιρη, Χώρας Άνδρου και το κρατήσαμε μέχρι το 2018. Παντρεύτηκα τον Νοέμβριο του 2011 την «Όμορφη μου Κορθιανή» Κατερίνα Μανούσου η οποία εργάζεται στην Άνδρο ως κτηνίατρος και έχουμε δύο αγοράκια τον Ανδρέα και τον Θεόδωρο. Από το 2018 ως σήμερα ασχολούμαι αποκλειστικά με το αντικείμενο των σπουδών μου και φυσικά με την μουσική.

Δυο λόγια επιπλέον…

Θέλω να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δώσατε να εκφράσω κάποιες απόψεις μου στην εφημερίδα σας, πάντα με αγάπη και σεβασμό προς την Άνδρο μας και τους Ανδριώτες. Τα πιο θερμά μου συγχαρητήρια στην «Ανδριακή» εφημερίδα για την πολυετή της προσφορά!! Τέλος, θέλω να τονίσω πόσο σημαντικό είναι να είμαστε όλοι αγαπημένοι και ενωμένοι. Το νησί μας είναι ένας τόπος μαγευτικός με πολύ σπουδαίους κάτοικους και τεράστιες δυνατότητες!!! Απαιτείται να προχωρήσουμε μπροστά. Θα το πετύχουμε μόνο όταν θα λειτουργούμε όλοι μαζί. Η ομαδικότητα, η συνεργασία, η αγάπη και ο σεβασμός μεταξύ μας θα είναι πυλώνας επιτυχίας!!! Καλή δύναμη σε όλους, καλό καλοκαίρι και καλή τουριστική σεζόν!!! Η Παναγία να μας προστατεύει πάντα όλους!!!

ΜΦΜ