Παρουσιάζοντας το έργο
Στην ιστορία της ανθρωπότητας μία είναι η σταθερά: Η ΙΣΧΥΣ.
Η ισχύς που διαρκώς προσπαθεί να επεκταθεί ξεχειλώνοντας τα όριά της και καταλαμβάνοντας κάθε ελεύθερο χώρο. Ακόμα και οι αρχαίοι θεοί δεν διατηρούσαν αιώνια την εξουσία τους, αλλά διαδέχονταν ο ένας τον άλλο, ο Κρόνος τον Ουρανό, ο Δίας τον Κρόνο- σφάζοντας και ευνουχίζοντας τους προκατόχους τους.
Στον οίκο που ορθώνεται εμπρός μας στη σκηνή, από τη γενεά του Ταντάλου, ως του Πέλοπα, του Ατρέα, του Θυέστη, του Αγαμέμνονα και του Αιγίσθου, μία μετά την άλλη έχουμε αιμομιξίες κι ενδογαμίες, αδελφοκτονίες, συζυγοκτονίες και μητροκτονίες, παιδοκτονίες και παιδοφαγίες, όλα για την αρπαγή της εξουσίας. Η έκβαση τούτων; Tο ξεκλήρισμα της οικογένειας, και η καταστροφή του οίκου. Τί μένει; Ποιός ο επόμενος στην εξουσία;
Η ιστορική πραγματικότητα, που απεικονίζεται στους αρχαίους μας μύθους και τις τραγωδίες, διδάσκει πως το ένα κέντρο εξουσίας αντιμάχεται και διαδέχεται το άλλο και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη θέληση του πιο ισχυρού να επικρατήσει. Φαντάζει λοιπόν μάταιος ο αγώνας για δικαιοσύνη και ανώφελη η διεκδίκηση της ελευθερίας. Η Ορέστεια διαπραγματεύεται ακριβώς αυτήν την αγωνία του ανθρώπου σ’ ένα σύμπαν όπου δεν υφίσταται κοσμικό δίκαιο, δεν υφίσταται μετά θάνατον επιβράβευση.
Σε ένα παλάτι που ‘δεν διοικείται πια με τον καλύτερο χρόνο’ η Κλυταιμνήστρα και ο Αίγισθος, κατά την απουσία του Αγαμέμνονα, έχουν επιβάλλει την εξουσία τους, μία εξουσία που έχει παρεκτραπεί, παρασυρόμενη από την ύβρη της. Ποιός νοιάζεται για δικαιοσύνη πέρα από τους ασθενέστερους του κόσμου; Καί τί δύναμη έχουν τούτοι; Οι πολίτες του Άργους, ο χορός, πλήττονται απ’ αυτήν την πραγματικότητα, ενώ ελπίζουν στην επιστροφή του βασιλιά τους. Μετά το βίαιο θάνατο του οι Αργίτες μένουν ξεκρέμαστοι, μόνοι, χωρίς προστάτες και σωτήρες, χωρίς ελπίδα. Και τότε μαθαίνουν να διαβουλεύονται, να αντιδρούν, να συσπειρώνονται σε μία ζωντανή κοινότητα. Τότε συνειδητοποιούνται και αναμετριούνται με τους εξουσιαστές τους.
Ο φθόνος, η πλεονεξία, η αγάπη για δύναμη και δόξα είναι τα φυσικά κίνητρα των ανθρώπων, κανείς δεν αντιλέγει. Η δικαιοσύνη όμως, είναι εκείνο το αίτημα που πάει κόντρα στο πάθος για επιβολή. Είναι η προσπάθεια να αντιπαραβάλλουμε ένα άλλο πρόταγμα: την μεταβίβαση της εξουσίας στην ίδια την κοινότητα των ανθρώπων, ώστε αυτοί να ορίζουν πλέον τη μοίρα της κοινής τους συμβίωσης, όχι πάντοτε δίκαια, κι όχι πάντοτε ορθολογικά, όχι πάντοτε αμερόληπτα και πετυχημένα, αλλά με απώτερο ΣΚΟΠΟ το Δίκαιο.
Στον Αγαμέμνονα τελικά δεν βλέπουμε την έκβαση του αιτήματος αυτού… θα έρθει στο τελικό μέρος της τριλογίας. Ποιά έκβαση άραγε θέλετε εσείς να δείτε;
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Ι.Ν. Γρυπάρης, Σκηνοθεσία, Σκηνογραφία, Ενδυματολογία, Κίνηση: Θεώνη Ριντ, Μουσική: Σταύρος Κωττάκης, Ζωγραφική Σκηνικού: Αχιλλέας Μαλταμπές, Φωτισμοί: Δημήτρης Νίκας
Αγαμέμνων: Βασίλης Πομόνης, Αίγισθος: Γιώργος Μαλταμπές, Κλυταιμνήστρα: Ρίκα Μουρίκη, Κασσάνδρα: Ράνια Τζιφοπούλου- Κωνσταντινίδη, Κήρυκας: Ταξιάρχης Στρατομήτρος, Φύλακας:Χρήστος Κωτσαρίνης, Βάγια:Κατερίνα Σωρούλα, Ακόλουθος:Δημήτρης Μαμάης
Χορός:Ηρακλής Ατματσίδης, Μαρία Βαμβακά, Δώρα Γεννηματά, Ζωζώ Μαλαπάνη, Γιάννης Μάλλης, Εύη Παταργιά, Μόσχα Πέτσα, Θεώνη Ριντ
Συντονισμός Παραγωγής: Θεώνη Ριντ, Βοηθός Σκηνοθέτη & Βοηθός Παραγωγής: Ηρακλής Ατματσίδης, Μακιγιάζ: Μαρία Βαμβακά, Θεώνη Ριντ, Κομμώσεις: Σοφία Χατζηλεωνίδου, Ηχοληψία, ηλεκτρολογία: Βασίλης Σιγάλας, Κατασκευή σκηνικών: Αλέξανδρος Αμπράζης, Αχιλλέας Μαλταμπές, Δημήτρης Μαμάης, Θεώνη Ριντ, Υποβολείο: Μάρι Μοσχόβη
Επιμέλεια αφίσας & προγράμματος: Ειρήνη Πέτσα, Φωτογραφίες παράστασης: Eιρήνη Πέτσα, Φωτογραφίες προβών: Χάρης Χωραϊτης, Στοκ Φωτογραφίες: Χρυσοβαλάντης Δημήτριος Αχλάδης, Βιντεοσκόπηση: Δημοσθένης Λάγιος
Κουπόνια: 10€, 7€ από 23/07 στα ταμεία του θεάτρου
ΧΟΡΗΓΟΙ: Goldenstar ferries, Αδαμάντιος Πολέμης, Aξιώτης & ΣΙΑ, Kourtesis Wine Estate, Togias Travel, Bluenigma Hotel, Moscha’s studios, Aneroussa Beach Hotel, Δήμος Άνδρου
ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: Andriaki press, Εύανδρος, Asteras radio
