“Γκρεμίζοντας το ελικοδρόμιο και κάθε έννοια υπευθυνότητας
Το ελικοδρόμιο στο Γαύριο δεν υπάρχει πια. Ένα έργο που, ανεξάρτητα από το αν κρίθηκε εκ των υστέρων «παράνομο», υπήρξε μια υποδομή. Ένα έργο που έγινε επί δημαρχίας Λοτσάρη και έδωσε έναν χρήσιμο χώρο για ανάγκες εκτάκτου ανάγκης, υγειονομικής ή άλλης φύσεως. Γκρεμίστηκε. Και δεν αντικαταστάθηκε. Και το ερώτημα είναι απλό: τι εξυπηρετεί ο χώρος αυτός τώρα; Τι έγινε στη θέση του; Έγινε τίποτα;
Όσοι τότε, ως αντιπολίτευση, κατήγγειλαν την ύπαρξή του και σήμερα βρίσκονται στη θέση της διοίκησης έχουν πλέον την απόλυτη ευθύνη όχι μόνο για το γκρέμισμα, αλλά και για το τίποτα που το αντικατέστησε.
Αν πραγματικά ενοχλήθηκαν επειδή το έργο κρίθηκε «παράνομο», είχαν όλο τον χρόνο να φροντίσουν να δρομολογήσουν την νομιμοποίησή του ή την αντικατάστασή του με νέο έργο. Το έκαναν; Όχι. Αντιθέτως, το γκρέμισαν. Και τώρα, τι; Πάρκινγκ αυτοκινήτων; Πού είναι η μελέτη για ένα νέο, νόμιμο ελικοδρόμιο; Πού είναι η εναλλακτική;
Μάλλον, το πρόβλημα δεν ήταν η παρανομία. Ήταν το ποιος το έκανε.
Η σημερινή δημοτική αρχή του κ. Σουσούδη ήταν εκείνη που τότε, ως αντιπολίτευση, δεν έκανε καμία κίνηση για να συνδράμει θετικά. Ούτε να προστατεύσει, ούτε να εξελίξει, ούτε να προτείνει λύση. Μόνο καταγγελίες. Τώρα όμως, που η θέση είναι διαφορετική, που κρατούν τα ηνία, ο κ. Σουσούδης κατηγορεί την αντιπολίτευση του κ. Λοτσάρη για την κριτική που ασκεί. Δηλαδή, επιτρέπεται να κάνεις αντιπολίτευση όταν είσαι στην απ’ έξω, αλλά όταν έρχεσαι στην εξουσία, η αντιπολίτευση είναι “τοξική”;
Αυτό λέγεται δύο μέτρα και δύο σταθμά. Και δεν τιμά κανέναν.
Κανείς δεν λέει να γίνονται τα “στραβά μάτια” σε έργα χωρίς άδεια ή διαδικασίες. Όμως ο ρόλος της αντιπολίτευσης και κατ’ επέκταση της διοίκησης όταν αλλάζουν ρόλοι δεν είναι να γκρεμίζει χωρίς προοπτική. Είναι να προτείνει, να χτίζει πάνω σε αυτά που έγιναν, να διορθώνει αν χρειάζεται, αλλά όχι να ακυρώνει κάθε προσπάθεια μόνο και μόνο επειδή έγινε από τον αντίπαλο.
Θέλουμε μια αντιπολίτευση που να χτίζει, όχι να καταστρέφει.
Και θέλουμε μια διοίκηση που να θυμάται. Να θυμάται πώς της φέρθηκαν όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Να θυμάται πώς είναι να αγωνίζεσαι για έργα που τελικά καταγγέλλονται, μόνο και μόνο γιατί δεν έχουν τη «σφραγίδα» των “σωστών”.
Ο κόσμος της Άνδρου κουράστηκε να βλέπει έργα να γκρεμίζονται και όνειρα να ακυρώνονται στο βωμό της μικροπολιτικής. Το ελικοδρόμιο του Γαυρίου δεν ήταν το τέλος του κόσμου. Ήταν όμως μια αρχή. Και την γκρεμίσατε. Το ερώτημα είναι: θα χτίσετε κάτι στη θέση του; Ή απλώς θα μείνουμε στις φωτογραφίες από τα χαλάσματα και στα δελτία τύπου που ρίχνουν ευθύνες στον “άλλο”;
Νικόλαος Κατσίκης
Σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Γαυρίου
Είναι να απορεί κανείς πώς κάποιος, όχι απλός πολίτης, αλλά αιρετός έχει τόση άγνοια σε θέματα νομιμότητας, μελετών και ασφάλειας έργων. Αυθαίρετη κατασκευή, σε χώρο που δεν ανήκει στον Δήμο, δίπλα σε σπίτια, καταστήματα, πλοία…..κάνεις δεν θέλει να φανταστεί τι θα συνέβαινε σε περίπτωση πτώσης ελικοπτέρου!! Κύριε Κατσίκη, πριν ξαναβιαστείτε να πετάξετε την παρόλα σας, βάλτε το μυαλό σας σε λειτουργία….σε βασικό επίπεδο, όχι υπερβολικό!