Το απόκομμα αυτό το βρήκαμε στο μουσείο της Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Σκιάθου τον Ιούνιο του 2008 και περιέχει αναφορά στον λαϊκό Στενιώτη ποιητή Νικολό.
«Κατέκλυσε καταυτάς την εργατικήν και φιλήσυχων πόλιν μας σωρεία φρενοβλαβών οίτινες ενοχλητικότατοι και μέχρι βαθμού ανυποφόρου πολλάκις διέρχονται τας οδούς αποδεικνύοντες ποικιλοτρόπως έκαστος τον βαθμόν της φρενοβλαβείας των. Εις τας πόλεις της εργασίας η φρενοβλάβεια είναι κάτι τι ασύνηθες και σπανιότατον, επί πολλά δε έτη φρενοβλαβείς εν Πειραιεί σχεδόν δεν υπήρχον ενώ σήμερον εις έκαστον βήμα του θα συναντήσει τοις έναν τοιούτον, από του πασιγνώστου Νικολού του εμπνευσμένου στιχουργού εις τον οποίον όμως οι νοημονέστεροι των συμπολιτών μας παν άλλον διαβλέπουσιν η αληθή φρενοβλάβειαν, μέχρι του όπηδου Ανδρέα, όστις δια μίαν πεντάρα κάμνει ένα από τα συνήθη του άλματα.
Δεν θα είμεθα υπερβολικοί εάν είπομεν ότι καταυτάς έχομεν επιδημίαν φρενοβλαβών οίτινες, ως και οι λωποδύται από των διαφόρων της υφηλίου μερών προσήλθον εις την πόλιν μας ην υπέθεσαν φαίνεται φρενοκομείον και εν η ανενόχλητοι όλως υπό των Αρχών αφέθησαν εις το έλεος της τρέλας των και την διάθεσιν των αγυιοπαίδων.
Δεν θα ήτο άσκοπον εάν η αστυνομική αρχή εφρόντιζε να διευθύνει τους δυστυχείς τούτους ανθρώπους εκεί όθεν ήλθον, απαλλάτουσιν ούτω τους ημετέρους συμπολίτας της επιδημικής ταύτης νέας μάστιγος ήτις εις άκρου εξερεθίζει τα νεύρα παντός ευαισθήτου».
Επιμέλεια: Σοφοκλής Καραγιάννης
