«Η ζωή τους μέχρι τώρα, κυλούσε χωρίς «καμιά θέρμη, κανένα ανώτερο και σίγουρο σκοπό, κανένα μεράκι, καμιά έμορφη μανία που να ’χει βαθύτερες ρίζες. Παγερή αδιαφορία, ύπνος ψυχικός, οκνηρία πνευματική, φόβος, κρυφή απελπισία και πολλή φασαρία, για να σκεπαστεί η αμηχανία. Κι η φασαρία αυτή είναι ανοησίες, κουτσομπολιό, ανόητες κουβέντες, χαρτάκια, ποτά, σκάνδαλα, εγκλήματα, κάθε μικρολογία, που την παίρνουνε στα σοβαρά, ενώ κανένα σοβαρό πράγμα δεν βρίσκει θέση μέσα στα ζαλισμένα μυαλά τους και τις αποσυντεθειμένες ψυχές τους. Φώτης Κόντογλου «Μυστικά άνθη»
Στα Λαγκάδια ο Παπουλάκος τους μίλησε για τα άθεα γράμματα. «Ο πατέρας του Έθνους, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μας ορμήνεψε να μαθαίνουμε γράμματα, αλλά μας δίδαξε ν’ ακονίζουμε το μυαλό μας στο ακόνι του Χριστού… Τ’ άθεα γράμματα είναι η ρίζα κάθε συμφοράς χριστιανοί μου. Σ’ αυτά έχουνε θεμελιωθεί όλου του κόσμου οι συμφορές. Αυτά πασχίζουν να σβήσουν από τα μάτια μας την άγια όψη του Χριστού μας κι αυτά μας μαθαίνουνε, πως χρεία μας είναι το μίσος και ο φτόνος κι όχι η αγάπη κι η ελεημοσύνη. Τ’ άθεα γράμματα παραμέρισαν τους άγιους και τους αγωνιστές και βάλανε στο κεφάλι του έθνους ξένους κι άπιστους γραμματισμένους, που πάνε να νοθέψουνε τη ζωή μας. Τ’ άθεα γράμματα κόψανε το δρόμο του έθνους και τ’ αμποδάνε να χαρεί τη λευτεριά του. Είναι ντροπή μας, ένα γένος που με το αίμα του πύργωσε τη λευτεριά του, που περπάτησε τη δύσκολη ανηφοριά, να παραδεχτεί πως δεν μπορεί να περπατήσει στον ίσιο δρόμο άμα ειρήνεψε κι ότι δεν ξέρουμε μεις να συγυρίσουμε το σπίτι, που με το αίμα μας λευτερώσαμε, αλλά ξέρουν να το συγυρίζουν εκείνοι που δεν πολέμησαν, εκείνοι που πάνε να μας αποκόψουνε από το Χριστό και πασχίζουνε να μας ρίξουνε στη σκλαβιά, άλλων αφεντάδων, που ’ναι πιο δαιμονισμένοι από τους Τούρκους…
Σπρώξτε τα παιδιά σας στη μάθηση του λόγου του Θεού. Μάθετέ τους τ’ αγιωτικά γράμματα, για να δει ο τόπος την αληθινή προκοπή και να χαρεί τη λευτεριά του. Διαφορετικά μαύρες μέρες θα ξημερώσουνε και δρολάπια κι αρρώστιες και συφορές και το χυμένο αίμα θα βάψει πάλι τις πολιτείες και τα χωριά, τα βουνά, τους κάμπους και τα πέλαγα». Κωστής Μπαστιάς
«Φρονήσατε περί του Κυρίου εν αγαθότητι και εν απλότητι καρδίας ζητήσατε Αυτόν. Ότι ευρίσκεται τοις μη πειράζουσιν Αυτόν, εμφανίζεται τοις μη απιστούσι Αυτώ. Σκολιοί γάρ λογισμοί χωρίζουσιν από του Θεού» (Σοφία Σολομ. Α΄,1) «Ο Σεραφείμ Παναγάκης, ο δάσκαλος του χωριού Λαγκάδια, ήταν άνθρωπος ματαιόδοξος, εγωιστής και σκοπός του ήταν πως ν’ ανέβει ψηλά. Του ’χε περάσει η ιδέα πως θρήσκος και γραμματισμένος δε χωρούσανε στην ίδια σκούφια. Για να δείξει πως ξεχώριζε απ’ τους άλλους ανθρώπους περίπαιζε τα θεία και τους ιερωμένους…
…Μετά την ομιλία του Παπουλάκου στην εκκλησία, πήγε σπίτι του και χωρίς χρονοτριβή έγραψε αναφορά προς το Νομάρχη στην Τρίπολη. Στην αναφορά του αυτή κατηγορεί τον Παπουλάκο ότι:
1ο Εξαπατά τους απλοϊκούς χωρικούς της επαρχίας Καλαβρύτων για να μαζεύει χρήματα.
2ο Υπό το πρόσχημα του κηρύγματος του Θείου Λόγου υπηρετεί «σκοτίους αντεθνικούς σκοπούς».
3ο Ενσπείρει το θρησκευτικό φανατισμό του όχλου κατά του βασιλιά και τους κυβερνώντας την χώρα αξιοματούχους.
4ο Αποκαλεί το πρόγραμμα εκπαίδευσης «άθεα γράμματα».
5ο Είναι αγύρτης, επικίνδυνος οχλαγωγός και ενσπείρει τα εμφύλια πάθη.
6ο Καθιστά προβληματική την απρόσκοπτο άσκηση οποιουδήποτε κυβερνητικού λειτουργήματος και αυτή ακόμα τη λειτουργία ενός δημοτικού σχολείου.
«Η αναφορά αυτή είναι το πρώτο επίσημο κατηγορητήριο που γράφτηκε κατά του Παπουλάκου». Κωστής Μπαστιάς
