Της Δανάης A. Mπασαντή
Αποφασίζεις να πας Κυριακή πρωί σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο με την παρέα σου για βόλτα. Και σπάει ο διάολος το ποδάρι του και την μία φορά που είπες να βγεις, έχουν βάλει, λέει, βόμβα στο κτήριο! Σαστίζεις. «Μου κάνουν πλάκα» λες. Κι όμως. Το κτήριο εκκενώνεται. Σαν να παίρνεις μέρος σε αστυνομική ταινία συνειδητοποιείς ξαφνικά την κρισιμότητα της κατάστασης… Ή τουλάχιστον κάπως έτσι θα αισθανόμαστε, αν ήμασταν βέβαια εκεί στις 20 Ιανουαρίου, πριν τις 11 το πρωί.
Σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα, η καθημερινότητα εύκολα μετατρέπεται σε «ταινία». Και από κει κι έπειτα όλα εξαρτώνται από το είδος της «ταινίας» και τους πρωταγωνιστές. Πρόκειται για μια καθημερινότητα κωμικοτραγική. Αν αναλογιστούμε το τι μας έχει συμβεί ως χώρα και ως άνθρωποι ίσως να ανακαλύψουμε ξαφνικά ότι αυτά που βλέπουμε στις ταινίες και πολλές φορές φαντάζουν απίθανα, συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας, είτε σε δικούς μας ανθρώπους είτε σε εμάς τους ίδιους.
Η βόμβα στο Μall μπορεί να σοκάρισε κάποιους που πίστευαν ότι παραμένουν ανεπηρέαστοι από την κρίση της κοινωνίας μας, σε άλλους όμως απλώς επιβεβαίωσε την παραπάνω παρατήρηση. Ακόμα και τώρα που έστειλαν και προκήρυξη οι δράστες, η ταινία μοιάζει να συνεχίζεται. Το γύρισμα εξακολουθεί με εμάς πρωταγωνιστές χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Και η ζωή μας μέσα σε αυτές τις συνθήκες συνεχίζεται…
Όπως έζησαν οι κάποτε οι Έλληνες μέσα σε πολύ πιο δύσκολους καιρούς φαίνεται πως ήρθε η ώρα και η δική μας να ζήσουμε σε άλλους δύσκολους καιρούς. Και η «ταινία» της ζωής μας συνεχίζει. Κάποια στιγμή στο μέλλον όλα αυτά θα γυρίζονται ταινία. Τώρα εμείς ζούμε αυτή την ταινία.
Και στο επόμενο πλάνο της περάσαμε από τις ατέλειωτες απεργίες των μέσων μαζικής μεταφοράς και στο ακραίο μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης. Η Αθήνα είναι σε συνεχή αναβρασμό. Γύρω μας αντιδράσεις, ενστάσεις, συγκρούσεις, αλληλοκατηγορίες. Το πιο παράδοξο είναι πως μοιάζει να συνηθίζουμε αυτό το αλλόκοτο πολιτικό κλίμα. Είναι γιατί το αίσθημα επιβίωσης στο τέλος κυριαρχεί. Και παρά τα όσα συμβαίνουν φαίνεται πως το αίσθημα αυτό στον Έλληνα εξακολουθεί να είναι ισχυρό…
