«Παράδοση είναι η μνήμη του παρελθόντος, ο οδηγός του παρόντος και η ελπίδα του μέλλοντος» Όλοι οι πολιτιστικοί σύλλογοι που δραστηριοποιούνται σε κάθε περιοχή, σε κάθε χωριό σε κάθε νησί διατηρούν, αναβιώνουν και αξιοποιούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.
Ο πολιτισμός και η πολιτιστική κληρονομιά είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν μια περιοχή, της προσδίδουν ιδιαίτερο γνώρισμα και την καθιστούν μοναδική.
Ποιος είναι όμως ο ρόλος των πολιτιστικών Συλλόγων στην ανάδειξη του πολιτισμού μιας περιοχής καθώς και της συνεισφοράς τους στα τοπικά δρώμενα
Το 1972 η έννοια της (κληρονομιάς ) απέκτησε από την UNESCO την πολιτιστική της διάσταση, δημιουργώντας “παγκόσμια κληρονομιά”.
Γι’ αυτό, άλλωστε, κρίνεται πρωταρχική η ανάγκη για προστασία, διατήρηση, διάδοση και αξιοποίηση των παραδόσεων, τα ήθη και τα έθιμα των κατοίκων αλλά και της τοπικής κοινωνίας.
Γι’ αυτό, άλλωστε, κρίνεται πρωταρχική η ανάγκη για προστασία, διατήρηση, διάδοση και αξιοποίηση των παραδόσεων, τα ήθη και τα έθιμα των κατοίκων αλλά και της τοπικής κοινωνίας. Το χωριό όπως το γνωρίσαμε , και πως θα το παραδώσουμε .
Παραδείγματος χάριν η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και διατήρηση της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, του παραδοσιακού κυκλαδίτικου τοπίου από τις ξενικές εισβολές εκμοντερνισμού κλπ.
Παράλληλα, η πολιτιστική κληρονομιά ενδυναμώνει τις ρίζες ενός λαού καθώς δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην ιστορία του, τα ήθη και τα έθιμα και στις ιστορικές του καταβολές .
Ούτε ο μοναδικός σκοπός των συλλόγων ήταν μόνο τα πανηγύρια….Είναι η καθαριότητα του χωριού, ο πολιτισμός, η παράδοση που υπάρχει μέσα από τα μονοπάτια γύρω από τα χωριά που μαρτυρούν τον αγροτικό τρόπο ζωής των παππούδων, τον τρόπο χτισίματος της ξερολιθιάς και της βουλιάστρας και χάραξης των μονοπατιών, τα αλώνια, τα κονάκια, που πρέπει να διατηρηθούν και να είναι προσβάσιμα, προσπελασιμα και επισκέψιμα ως μάρτυρες της δραστηριότητας των κατοίκων του νησιού, οι αιμασιές που δίνουν μέχρι σήμερα το μορφολογικό χαρακτήρα του νησιού και μαρτυρούν τη προσπάθεια των προηγούμενων γενιών να βιοποριστούν, να ζήσουν από το λιγοστό χώμα που συγκροτούσαν και καλλιεργούσαν στις αιμασιές (αναβαθμίδες).
Πρέπει οι σύλλογοι να γίνουν οι φύλακες άγγελοι όλων αυτών….Και να μην αφήσουν την αυθαιρεσία να αλλοιώσει τη μορφή του τόπου….διότι τότε δεν θα είμαστε Εμείς αλλά κάποιοι Άλλοι….και αλλοίμονο σε αυτούς που αφήνουν να χαθεί η ταυτότητά τους…
Ας πάρουν λοιπόν οι σύλλογοι στα χέρια τους αυτό το ρόλο και να μη μένουν στη γωνία περιμένοντας την επαναδραστηριοποίηση όταν η επιδημιολογική κατάσταση COVID -19 επιτρέψει τα πανηγύρια
Είχα την τύχη να ζήσω ένα μεγάλο κομμάτι της ραγδαίας ανάπτυξης των πολιτιστικών συλλόγων, τους οποίους αγκάλιασε η ελληνική κοινωνία τα χρόνια της οικονομικής ανάπτυξης της δεκαετίας ’80-90
Από το 2009 που ξεκίνησε η οικονομική κατάρρευση των ελληνικών νοικοκυριών, οι πολιτιστικοί σύλλογοι έγιναν το καταφύγιο κάθε ελληνικής ψυχής που ένιωσε την ανάγκη να επιστρέψει στις ρίζες της για να αντιπαλέψει την ψυχική κατάπτωση που έφερε η κρίση.
Η συμφορά της πανδημίας, τώρα σήμανε το τέλος και των δραστηριοτήτων κάθε συλλόγου. Ομιλίες, χοροί, πανηγύρια και εκδηλώσεις μνήμης απαγορεύθηκαν.
Προτροπή μην αφήνετε τους Συλλόγους σε αγρανάπαυση… οι Πολιτιστικοί σύλλογοι πρέπει να μείνουν ενεργοί και δραστήριοι Πνεύμονες Πολιτιστικού Οξυγόνου.
Η Παναγία η Φανερωμένη ας μας βοηθήσει
Τηνιακος Γεώργιος
Πρόεδρος Πανανδριακού Συλλόγου Ναυτικών
