Μία τηλεοπτική υπερπαραγωγή του Γιώργου Δάμπαση “Η ΕΞΟΡΙΣΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ” σε 24 μουσεία του κόσμου φιλοδοξεί να μας καθηλώσει στους δέκτες μας στο κανάλι της Βουλής κάθε Σάββατο απόγευμα στις 5μμ από τις 29 Οκτωβρίου.
Ένα όνειρο του σκηνοθέτη Γιώργου Δάμπαση, που διήρκησε 20 περίπου χρόνια, γίνεται επιτέλους πραγματικότητα. Συγκεκριμένα, υλοποιήθηκαν στο μοντάζ τα ψηφιακά γυρίσματα των ελληνικών αρχαιοτήτων, που φιλοξενούνται στα μεγαλύτερα Μουσεία στην Ευρώπη, την Αμερική και τη Μικρά Ασία.
Η τηλεοπτική αυτή σειρά, με το γενικό τίτλο “Η ΕΞΟΡΙΣΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ” ολοκληρώνεται σε 24 ωριαία επεισόδια, που θα μεταδίδονται από την τηλεόραση της Βουλής από τις 29 Οκτωβρίου, κάθε Σάββατο, στις 17.00 το απόγευμα.
Παράλληλα, οι εκπομπές αυτές θα μεταδίδονται προσεχώς και από το δορυφορικό κανάλι της ΕΡΤ και θα ενταχθούν παράλληλα και στην ΕΡΤFLIX.
Επιστημονικοί σύμβουλοι της φιλόδοξης παραγωγής είναι οι διακεκριμένοι πανεπιστημιακοί καθηγητές Βασίλης Λαμπρινουδάκης και Πάνος Βαλαβάνης. Βασικοί συνεργάτες είναι ο συνθέτης Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο οποίος έχει συνθέσει και το σήμα των εκπομπών, βασισμένο στο γνωστό ποίημα του Καβάφη «Ιωνικόν», το οποίο ερμηνεύει, με τη θαυμάσια φωνή της, η Φωτεινή Δάρρα, και η δημοσιογράφος του περιοδικού «Εύανδρος», Ράνια Κωνσταντινίδου στην αφήγηση.
Στον πρώτο κύκλο των 12 επεισοδίων ο σχολιασμός των αρχαιοτήτων γίνεται από την αρχαιολόγο Νομική Παλαιοκρασσά, ενώ στα άλλα επεισόδια του δευτέρου κύκλου ο σχολιασμός γίνεται από τον αρχαιολόγο προϊστορικών αρχαιοτήτων Κώστα Πασχαλίδη.
Επιπροσθέτως, επιστημονικές παρεμβάσεις γίνονται κατά περίπτωση από τον αρχαιολόγο Αλέξανδρο Μάντη, τον αρχαιολόγο Λόρδο Colin Remfrew και τον διευθυντή της γλυπτοθήκης του Μονάχου Winzenz Brinkmann.
Οι τηλεθεατές θα μπορούν να απολαύσουν, από το κανάλι της Βουλής, τις μοναδικές ελληνικές αρχαιότητες στα Μουσεία:
Στο ΒΡΕΤΑΝΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ (α’ και β΄μέρος) με τα κλεμμένα μάρμαρα του Παρθενώνα από τον Έλγιν αλλά και τα γλυπτά από το Ναό του Απόλλωνα της Φιγαλίας.
Στo ΛΟΥΒΡΟ με τη Νίκη της Σαμοθράκης και την Αφροδίτη της Μήλου.
Στη ΓΛΥΠΤΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ με τα γλυπτά από το Ναό της Αφαίας στην Αίγινα.
Στις ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ με το αγγείο του Διονύσου που ταξιδεύει με ένα κατάρτι από κληματαριές.
Στο ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΕΡΓΑΜΟΥ με τον μνημειακό ελληνιστικό βωμό του Δία.
Στο ALTES MUSEUM, στο Βερολίνο, με τις Συλλογές προϊστορικών αγαλμάτων και το μοναδικό πορτρέτο του Περικλή.
Στο HERMITAGE, στην Αγία Πετρούπολη, με την Αφροδίτη της Ταυρίδας και τον Κρατήρα του Ευφρονίου με τις ελκυστικές εταίρες.
Στη ΓΛΥΠΤΟΘΗΚΗ ΝΥ CARLSBERG με τα γλυπτά από το Ναό του Απόλλωνα της Εύβοιας με τις Νιοβίδες.
Στο ΕΘΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗΣ με τα πολυάριθμα ελληνικά αγγεία από την Ελλάδα και την Κύπρο.
Στο ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΟΥΣΚΙΝ, στη Μόσχα, με τον περίφημο θησαυρό του Πριάμου.
Στο ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΑΝ NEW YORK, με τα μοναδικά κυκλαδικά ειδώλια και το επιτύμβιο της κόρης με τα περιστέρια από την Πάρο.
Ο δεύτερος κύκλος της “Εξόριστης ελληνικής τέχνης” ολοκληρώνεται με τα Μουσεία της Μεγάλης Ελλάδας (Σικελία και Νότια Ιταλία) καθώς και με τα μουσεία από την Αλικαρνασσό έως την Άσσο.
Ειδικά αφιερώματα θα γίνουν για το χρωματισμό των αγαλμάτων και των Ναών και ο δεύτερος κύκλος θα κλείσει με τη μάστιγα της αρχαιοκαπηλίας και την παλιννόστηση των κλεμμένων ελληνικών θησαυρών. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο της σειράς είναι ότι περιλαμβάνονται κατά περίπτωση ποιήματα του Κωνσταντίνου Καβάφη από τον κύκλο των ιστορικών του ποιημάτων. Τέλος, αξίζει να υπογραμμιστεί ότι σπάνια βλέπουμε στη μικρή οθόνη τις υπέροχες εικονογραφήσεις των αρχαίων αγγείων με τόσες λεπτομέρειες, με τη βοήθεια του τηλεοπτικού φακού. Τα αγγεία που βλέπουμε στα διάφορα Μουσεία ο επισκέπτης τα προσπερνά, χωρίς να γνωρίζει λίγα πράγματα για το μύθο που αφηγούνται.
Για τη σειρά αυτή ο σκηνοθέτης Γιώργος Δάμπασης επισημαίνει:
“Σε καιρούς που η ελληνική νεολαία δεν διαβάζει γενικώς βιβλία, είμαι βέβαιος πως οι ταινίες μου αυτές θα δώσουν ένα ερέθισμα για να γίνουν γνωστές πολλές άγνωστες πτυχές του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Είναι ένας αντίλογος σε ένα εύπεπτο fast food πληροφοριών για την ελληνική αρχαία τέχνη”.
