Η Αρχόντισσα της Καμάρας που έφυγε…
Βεβαρημένη όχι από ασθένεια αλλά από τα χρόνια που τόσο πλούσια της χάρισε ο καλός Θεός και μετά από ολιγοήμερη νοσηλεία σε θεραπευτήριο των Αθηνών, έφυγε από κοντά μας η Καμαριανή Αρχόντισσα Κατίνα Λεωνίδα Πολέμη, έχοντας δίπλα της τα παιδιά της και τα εγγόνια της. Τη συνοδεύσαμε στην τελευταία κατοικία της το Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014 στο Α’ Κοιμητήριο των Αθηνών.
Η μεταστάσα Στενιώτικης καταγωγής το γένος Αδαμαντίου Φαλαγγά γεννήθηκε στο Περθ της Αυστραλίας στις 17 Ιανουαρίου 1918. Έμεινε ορφανή από μητέρα σε μικρή ηλικία και ο πατέρας της τη φρόντισε όπως και τις άλλες τρεις του κόρες, με περισσή αγάπη και στοργή. Η νέα του σύζυγος στάθηκε σαν πραγματική μητέρα στα ορφανά κορίτσια. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο στην Άνδρο σπούδασε Οδοντιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Άσκησε το επάγγελμα του οδοντιάτρου στην αγαπημένη της Άνδρο για μικρό χρονικό διάστημα αφού –τύχη αγαθή- γνώρισε το νεαρό καπετάνιο Λεωνίδα Σπύρου Πολέμη τον οποίο από μεγάλο έρωτα παντρεύτηκε τον Δεκέμβρη του 1941 και ακολούθησε σε ταξίδια ανά τον κόσμο. Καρποί του γάμου της ήταν τα δύο λεβεντόπαιδά τους ο Σπύρος και ο Αδαμάντιος.
Γνώρισα την όμορφη αυτή οικογένεια όταν το 1961 διορίστηκα ψάλτης στην ενορία τους, τον Άγιο Γεώργιο στη Χώρα. Τους θυμάμαι να εκκλησιάζονται το Πάσχα μαζί με την γιαγιά Ασημιώ, με τα αδέλφια του Λεωνίδα και τα παιδιά τους και όλη την εκκλησία να γεμίζει από το Πολεμαίικο! Έτσι πήραν τα παιδιά τις χριστιανικές αρχές και αρετές και πρόκοψαν στη ζωή τους.
Η αείμνηστη Κατίνα Πολέμη έχασε πολύ νωρίς τον αγαπημένο της σύζυγο που μαζί με τα αδέλφια του είχαν δική τους ναυτιλιακή εταιρεία. Με την αμέριστη συμπαράσταση και υποστήριξή της οι δυο γιοί της, νεαροί ακόμα, χάραξαν το δικό τους δρόμο συνεχίζοντας την παράδοση με την ναυτιλιακή εταιρία Πόλεμπρος, αύξησαν το στόλο της και έγιναν επιφανείς πλοιοκτήτες. Η αγάπη, η αισιοδοξία και η πίστη της ήταν πάντα η κινητήριος δύναμη της οικογένειας. Κοινωνική, καλλιεργημένη, προσηνής, αυθεντικά ευγενική, πάντα περιποιημένη και χαμογελαστή είχε τον σεβασμό των Ανδριωτών. Μέχρι και στην προχωρημένη της ηλικία κρατούσε τα ηνία του σπιτικού της και ήταν άγκυρα για την οικογένειά της την οποία χαιρόταν να περιποιείται. Απολάμβανε την παραμονή της στο νησί μέχρι να μπει ο χειμώνας και να την πάρουν κοντά τους τα παιδιά της στην Αθήνα. Ο Θεός επιφύλαξε στην Κατίνα Πολέμη την ευτυχία να δει και την πρόοδο των εγγονών της, του Λεωνίδα του Αδαμάντιου και το Λεωνίδα του Σπύρου να παίρνουν την θέση τους στην εταιρεία των πατεράδων τους και να συνεχίζουν την παράδοση, την ταλαντούχα μουσικό Κατερίνα και την άξια Αλίνα Πολέμη-Κουλουκουντή και τον σύζυγό της Μαρτή από τους οποίους είδε και χάρηκε τρία δισέγγονα, τον Ηλία, την Έλλη και τον Αδαμάντιο! Πρόσφατα καμάρωσε για τη βράβευση της Κατερίνας Πολέμη με το πρώτο βραβείο κοινού για τη μουσική επένδυση στο θεατρικό έργο Ευρυδίκη του σκηνοθέτη και μαθητή μου Δημήτρη Τάρλοου. Δεν θα ξεχάσω επίσης τη χαρά και την περηφάνεια της στην πρεμιέρα του κινηματογραφικού έργου «Μικρά Αγγλία» του Παντελή Βούλγαρη που έγινε στο Δημοτικό Θέατρο Άνδρου μόλις τον περασμένο Νοέμβριο. Τη μουσική της ταινίας περίτεχνα έγραψε η εγγονή της Κατερίνα. Η οικογένεια της Κατίνας Πολέμη έχει δείξει επανειλημμένα έμπρακτα την αγάπη της για την Άνδρο. Έχει γενναιόδωρα στηρίξει τους θρησκευτικούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς και διοικητικούς φορείς του νησιού, πάντα διακριτικά και αθόρυβα.
Ο πατέρας μου, μου έλεγε: «παιδί μου η μεγαλύτερη αναγνώριση για τα έργα και τις ημέρες του κάθε ανθρώπου στη ζωή του, φαίνεται από τον τελευταίο ασπασμό που σπεύδουν να δώσουν οι ζώντες στο άνθρωπο που φεύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο και συνοδεύουν στην τελευταία του κατοικία τον θανόντα». Αυτό φάνηκε στην τελετή που έγινε στο Α’ Κοιμητήριο για την σεβαστή και αξιαγάπητη Κατίνα Λεωνίδα Πολέμη. Η σύναξη πλήθους συγγενών και φίλων, επιβεβαιώνει την αγάπη όλων μας στην Αρχόντισσα της Καμάρας. Κλείνοντας αυτές τις γραμμές παραθέτω ένα χορικό από την προς Τιμόθεο Β’ επιστολή του Αποστόλου Παύλου: «Ήδη εγώ γαρ σπένδομαι και ο καιρός της εμής αναλύσεως εφέστηκε. Τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα. Λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος ον αποδόσει μοι Κύριος εν εκείνη τη ημέρα ο δίκαιος κριτής, ου μόνον δε εμού αλλά και πάσι τοις ηγαπηκόσι την επιφάνειαν αυτού» Παύλου προς Τιμ. Β’ επιστολή κεφ δ’ στίχοι 6-7-8.
Τώρα όλοι εμείς που την αγαπήσαμε και μας αγάπησε παρακαλούμε να δέεται στον Άγιο Θεό από τη γειτονιά των Αγγέλων που βρίσκεται για όλους μας.
Αιωνία της η μνήμη.
Αλέξανδρος Χελιώτης
