8.3.2014: Γιάννα Λεβαντή 25 Χρόνια Προσφοράς στην Ζωή
«Πριν από 25 χρόνια… Τον Αύγουστο του 1988, μαθαίνουμε ότι η Γιάννα μας είναι στο τελευταίο στάδιο της καρδιακής ανεπάρκειας. Έτσι απλά, χωρίς προειδοποίηση, χωρίς συμπτώματα, χωρίς ενδείξεις.
Ο συμπατριώτης μας, καρδιολόγος κ. Σπύρος Μπαφαλούκος, μου μιλά για τη μεταμόσχευση καρδιάς, σαν να μου ανέφερε κάτι για μια σκωληκοειδεκτομή και εγώ τον κοιτάζω αποσβολωμένη. Όταν όμως οι συνεχείς ανακοπές, μέσα στην εντατική του τότε «Απολλώνειου», δεν σου επιτρέπουν την οποιαδήποτε καθυστέρηση, ακουμπάς τη ψυχή σου στα πόδια του Θεού και στα λόγια του γιατρού και παίρνεις αποφάσεις. Με την πολύτιμη συμπαράσταση της οικογένειας του Ανδρέα Κυρτάτα και του Αλέκου Γουλανδρή, η Γιάννα μας, με την μητέρα μας να της κρατά σφιχτά το χέρι, προσγειώνεται στο Λονδίνο, στις 6 Οκτωβρίου του 1988, με ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης. Το σπιτικό του Δημήτρη και της Άννας Νικολαίδου, λειτούργησε θεραπευτικά. Η αγωγή του κ. Μπαφαλούκου άριστη και η αποδοχή από τον καθηγητή κ. Μ. Γιακούμπ, καταλυτική. Η «Μικρά Αγγλία» του Λονδίνου, άνοιξε την αγκαλιά της και τις κράτησε στοργικά κοντά της. Ο Ανδρέας και η Μαρία Παλαιοκρασσά, o Στάθης και η Μοσχούλα Βροντίση, ο Βαγγέλης και η Μίνα Σταθοπούλου, ο Γιώργος και η Χαρούλα Ροδοπούλου, ο Αλέκος και η Δέσποινα Πορφυράτου, ο Γιώργος και η Ελένη Βλασσοπούλου, ο Αδαμάντιος και η Λία, ο Γιάννης και η Αρετή Παλαιοκρασσά, ο Αντώνης και η Σόφη Κυδωνιέως. Με όλους αυτούς πλάι τους, η περίοδος της αναμονής, δεν ήταν εύκολη, όμως ήταν στρωμένη με ρόδα.
Τη Δευτέρα, 19 Φεβρουαρίου, στις 4 το πρωί, όπως ακριβώς είχε ειδοποιηθεί η μητέρα μας από τους ουρανούς, έγινε η μεταμόσχευση, από τον Μ. Γιακούμπ και τον Έλληνα καρδιοχειρουργό Στέργιο Θεοδωρόπουλο.
Το μεσημέρι εκείνης της Δευτέρας, ήμουν δίπλα της, πετώντας από την Αθήνα, πετώντας από τη χαρά μου, πετώντας από την προσμονή της δικής της χαράς, γι’ αυτό που κράταγα σε όλο το ταξίδι, πάνω στη καρδιά μου. Ένα υπέροχο βραχιόλι, χαρισμένο σε μένα από τη γιαγιά Ανδριάνα, που της άρεσε πολύ και της είχα υποσχεθεί ότι θα της το έδινα όταν θα γεννούσε το πρώτο της παιδί. Είχε όμως ξαναγεννηθεί η αδελφή μου και δεν με ένοιαζε ποιος άλλος θα γεννιόταν.
Φεύγοντας σε 10 μέρες από το Harefield, είχαμε ήδη βγει μαζί, είχαμε περπατήσει στους χιονισμένους κήπους του Νοσοκομείου, και το πρόσωπό της, είχε αποκτήσει και πάλι το ροδαλό χρώμα της υγείας Είχα τη πληροφορία ότι θα έφευγε με 5ετές συμβόλαιο Ζωής. Δεν μου επέτρεψα να στενοχωρηθώ, μετά από τόση χαρά. Κοίταξα χαμογελώντας τον ουρανό, σκεπτόμενη ότι τα συμβόλαια ανανεώνονται. Όταν ο ενοικιαστής είναι εξαιρετικός γιατί να τον διώξει ο ιδιοκτήτης;
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ένας ακόμη γιατρός, ο κ . Μαγγίνας, στο «Ωνάσειο»,την ανέλαβε, για να προειδοποιεί, να συντηρεί και να ελέγχει. Τέσσερεις γιατροί, τέσσερεις μάγοι με τα δώρα, κάτω από το δικό της άστρο, που ευχόμαστε, μέσα από την καρδιά μας, να λάμπει για πολλά – πολλά χρόνια ακόμη.
Και φτάσαμε αισίως, πριν λίγες μέρες, στις 19 Φεβρουαρίου, να γιορτάσουμε μαζί της τα 25 χρόνια της καινούριας καρδιάς, της καινούριας Ζωής. 25 χρόνια με πίστη, αισιοδοξία, χαμόγελα, προσφορά. Και το Σάββατο, στις 8 Μαρτίου, με μάτια βουρκωμένα, από τα θεωρεία του Μεγάρου Μουσικής, γιορτάσαμε μαζί της τη γιορτή της Γυναίκας. Της αγωνίστριας Γυναίκας, της δικής μας Γιάννας, που σίγουρα για μας, την οικογένειά της, αλλά και για πολλούς άλλους, είναι πολύτιμη!
Ανδριάννα Λεβαντή Ρεμούδου
