Της ΑΝΝΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗ
Στο τέλος της δεκαετίας του ’80 η πλατεία Καΐρη άλλαξε πρόσωπο, έπαψε να έχει ένα μόνο καφενείο, τα τραπεζάκια πλήθυναν και στις καρέκλες κάθισαν νέες “φυλές” εκτός από τους συνταξιούχους κάποιας ηλικίας.
Ο πλάτανος γνώρισε τις πρώτες του πολυπληθείς “δόξες” στην δεκαετία του 1990 όταν ο Δημήτρης και η Ιωάννα Κουτέλη πήραν τον παραδοσιακό καφενέ του Λένου και έφτιαξαν τη “Νοσταλγία”, το πρώτο ίσως και μοναδικό σοβαρό all day μαγαζί της Χώρας. Στις καρέκλες της “Νοσταλγίας” και αργότερα στον “Πλάτανο” του Κώστα Στρατή κάθισε όλη η Άνδρος ατέλειωτες ώρες, πίνοντας χυμούς, καφέδες και πολλά, πάρα πολλά ούζα και ποικιλίες. Οι μανάδες έλεγαν στα παιδιά τους “μα πάλι πάτε στον Πλάτανο; Να δω τι θα κάνετε αν ξεραθεί ο Πλάτανος!”
Ευτυχήσαμε ο Πλάτανος να είναι θαλερός για πολλά χρόνια, τόσα όσο χρειάστηκε για να πήξει το μυαλό, να φύγουμε, να χαθούμε και να ξαναγυρίσουμε πάλι στα ίδια καθίσματα! Ο Πλάτανος μετονόμασε την πλατεία Καΐρη. Όλοι ήταν εκεί. Όλα ήταν γύρω, κάτω, δίπλα από την σκιά του.
Αν δεν ήσουν στον Πλάτανο, δεν ήσουν στην Χώρα, τόσο απλά! Ξεκινούσαμε για μπάνιο και μέναμε στις καρέκλες του με τα βατραχοπέδιλα και τις πετσέτες αφημένα κάτω από τα τραπέζια. Αν δεν περνούσες από τον Πλάτανο δεν είχες έρθει στην Άνδρο, επίσης τόσο απλά. Μα ήρθε ο καιρός που ο γέρο Πλάτανος μεγάλωσε και σαν γέρος έχασε τα φύλλα και την ομορφιά του. Σοφά ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού κρέμασε την ταμπέλα με το όνομα “Πλάτανος” σημάδι αναγνώρισης της πλατείας που έχασε το έμβλημα της. Τώρα τι κάνουμε!
Ποιος ενδιαφέρεται για το κατάντημα του; Πως μπορεί να γίνει κραταιός ο ίδιος ή κάποιος κλώνος του; Τι θα λέμε όταν ξεραθεί εντελώς; Εδώ ήταν κάποτε ο Πλάτανος! Σαν αστικός μύθος σε όσους θα ρωτούν “μα γιατί την λέτε την πλατεία Πλάτανο;” θα απαντούμε αόριστα “παλιά είχε έναν πλάτανο;” Έχει ενδιαφερθεί κανείς αρμόδιος για τον αργό θάνατο του; Έχει ερωτηθεί κάποιος γεωπόνος, κάποιος ειδικός εκτός ίσως από την Ένωση Ανδρίων; Τα δένδρα λένε πως πεθαίνουν όρθια και μάλλον έτσι πρέπει να συμβαίνει. Αλλά αυτός δεν είναι ένα απλό δένδρο! Είναι ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ!
Δεν έχω πρόταση για λύση, δεν είμαι ειδική. Αν είχα πάντως χρήματα, θα σήκωνα τις πλάκες, θα φύτευα έναν τεράστιο πλάτανο, θα γύριζα το χρόνο πίσω. Θα έβγαζα τον πλάτανο και σε τρεις μέρες θα έβαζα έναν άλλο. Υπερφίαλο; Ίσως, αλλά τα πολλά λεφτά θέλουν λωλάδες! Διαφορετικά τι να τα κάνεις τα πολλά λεφτά… άμα δεν έχεις πλάτανο!
