Η Κυριακή είναι μια μέρα που “ταιριάζει” με μια εφημερίδα, έναν καφέ κι ένα βιβλίο…
Η Σμαραγδή Μητροπούλου δεν είναι Ανδριώτισα. Έχει την τύχη να εργάζεται και να δημιουργεί στην Άνδρο. 
Εκπαιδευτικός με καλλιτεχνικές αναζητήσεις και συγγραφέας.Παρουσιάζει στην «Ἁνδριακή» «συναδέλφους» συγγραφείς. Γεγονός τιμητικό για εκείνη αν αναλογιστεί κανείς πως σε έναν χώρο ανταγωνιστικό -όπως όλοι οι χώροι της ανθρώπινης δημιουργίας -εκείνη δίνει μέσω της εφημερίδας “Ανδριακή” βήμα σε άλλους. Χώρο, σε άλλους δημιουργούς.
Η παρουσίαση λοιπόν αφορά τον Θεοφάνη Παναγιωτόπουλο και την Κυριακή Κωνσταντίνου.
Μα και τη στιγμή εκείνη που δίνεται «Ο Τελευταίος Ασπασμός», η ζωή κάνει το δικό της «Aειθαλές Σκίρτημα». 
Ο Θεοφάνης Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ευρυτανία. Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει μαθητεύσει σε προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων με το εξής περιεχόμενο: «Δημοσιογραφία και ΜΜΕ», «Πολιτισμική Διπλωματία και Πολιτισμός», «Ιστορική Μνήμη». Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια Θεολογικού, Ιστορικού, Φιλοσοφικού, Παιδαγωγικού και Πολιτιστικού χαρακτήρα. Απέκτησε πτυχίο Ζωγραφικής και Αγιογραφίας. Ακόμη, συμμετείχε σε σεμινάρια εκμάθησης Νοηματικής γλώσσας. Είναι μέλος στην Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. Αρθρογραφεί στη στήλη “Λογοτεχνικές Διαδρομές” της εφημερίδας “Ευρυτανικά Νέα”.
Ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά.
Έχει συμμετάσχει στο Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο 2017 και 2018(tovivlio.net.) Επίσης, ποιήματά του έχουν διαβαστεί στο ραδιοφωνικό σταθμό Lavita radio, στην εκπομπή “Ρωγμή του Λόγου”. Έχουν μεταφραστεί στα Ισπανικά και κάποια έχουν μελοποιηθεί.
Όπως μας λέει ο ίδιος: «Μου αρέσει… η φασαρία τις ώρες της ”κοινής ησυχίας”, τα κουδούνια που τρελαίνουν τον ντουνιά στις πλατείες, τα χαμόγελα άγνωστων περαστικών, τα χέρια που χάνονται σε τσέπες αναζητώντας ζεστασιά, τα βαριεστημένα φανάρια με τους μονότονους χρωματισμούς, τα μηχανάκια, τα ανοιχτά παράθυρα των ταξί, ο νυσταγμένος τροχονόμος, η αργοπορημένη γραμματέας, τα πολύχρωμα και όχι συνδυασμένα, οι δακτυλοδεικτούμενοι, τα αδέσποτα του κόσμου, οι επιβάτες των τρένων, οι αναπάντεχοι αποχαιρετισμοί, οι καλλιτέχνες των δρόμων, οι μυρουδιές των φούρνων, οι φιλοσοφημένοι κουλουρτζήδες, τα φθηνά τσιγάρα, οι σκέτοι καφέδες, τα ραδιόφωνα που παίζουν ασταμάτητα, οι φωνές στις ουρές των πολιτισμένων, τα καφενεία που γίνανε είδος υπό εξαφάνιση, τα σκισμένα εισιτήρια, οι γάτες που μιλούν, οι καπνοί που πνίγουν την ατμόσφαιρα, οι κεραίες που στέκουν σαν μοναχές, η συννεφιά, τα γέλια των νυχτερίδων, οι κόρνες και τα σκουπιδιάρικα που σταματούν τα όνειρα.». Έργα του: Αειθαλές Σκίρτημα (ποιητική συλλογή), 2016, εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ Ο Τελευταίος Ασπασμός (συλλογή διηγημάτων), 2017, εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ. Συμμετοχή σε συλλογικά έργα Η εκπλήρωση του ανεκπλήρωτου, εκδόσεις ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ, 2018 Συνομιλώντας με τον Καβάφη, εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ, 2018
Η Κυριακή Κωνσταντίνου ή Κική, όπως την αποκαλούν οι φίλοι, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Στροφυλιά, ένα μικρό, όμορφο χωριό της Βόρειας Εύβοιας.
Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο ΤΕΙ Χαλκίδας, μα λίγα χρόνια αργότερα ανακάλυψε πως αυτό που τη γεμίζει ουσιαστικά είναι η συγγραφή λογοτεχνικών κειμένων και παραμυθιών. Αυτά τα κείμενα – με πολλή αγάπη και αστείρευτο μεράκι – κατάφερε να τα κάνει έργα.
Είναι ένας θετικός, ευαίσθητος και χαρούμενος άνθρωπος, που φροντίζει να κρατά ζωντανό το παιδί μέσα της και να του θυμίζει τη σημαντικότητα των ονείρων. Όσοι τη γνωρίζουν τη χαρακτηρίζουν ως «πληθωρική προσωπικότητα, παραγωγική δημιουργό που δεν επαναπαύεται, αλλά αναζητά πνευματικές περιπέτειες καισυγκινήσεις μεαξιόλογους ανθρώπους». Σέβεται τον άνθρωπο, αγαπά την οικογένειά της (και όλα τα άτομα τα οποία συγκαταλέγει μέσα σε αυτό τον πολύτιμο όρο), τα ζώα, το θέατρο, τη φύση, τα επιτραπέζια παιχνίδια, τη μουσική, τον κινηματογράφο. Ονειροπολεί και ονειροβατεί, με όλη τη δύναμη της ψυχής της.
Από το 2010 διατηρεί το δικό της «χώρο» στο διαδίκτυο και μπορεί κανείς να τη συναντήσει στο www.ekfrastite.blogspot.com. (Εκφράσου) Είναι μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου Χαλκίδας «Οι φίλοι του Γιάννη Σκαρίμπα» κι επιδιώκει να γίνει παράδειγμα για όλους όσους θέλουν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, μα ο φόβος τους κρατάει πίσω. Όπως μας λέει κι η ίδια, «το μόνο που χρειάζεται είναι νατολμήσεις, ναμη φοβηθείς,να βάλεις τηναγάπησου μέσα σε ό,τι κάνεις και να γίνεις ο ίδιος το όνειρο, η ελπίδα. Γιατί, ό,τι αγαπάς, δεν μπορεί παρά να γίνει το ίδιο η ελπίδα». Έργα της: Τα λάφυρα της ψυχής μου (2015, Ιδιωτική έκδοση υπό την καθοδήγηση του mystory.gr) Και να θυμάσαι, πως τα λάφυρα,είναι δανεικά, «κλεμμένα» άλλων… Οι φεγγίτες της ζωής μου (2016, Ιδιωτική έκδοση υπό την καθοδήγηση του mystory.gr)
Και να θυμάσαι, πως οι φεγγίτες μπορούν να φωτίσουν ακόμη και το πιο σκοτεινό και άραχνο κομμάτι της ψυχής σου…. Aρκεί πρώτα, να τους το επιτρέψεις εσύ! Η αγάπη δηλώνει παρών (2017, εκδόσεις Λεξίτυπον) «Εκλεκτός και ο επόμενος που θα καταφέρει να τη διαβεί… και θα ξεδιψάσει!» Η αγάπη δηλώνει απών (2018, εκδόσεις Λεξίτυπον) «Κι ύστερα μίλησαν για Αγάπη, όλοι αυτοί που την σκότωσαν.»