Το απόσπασμα από το ποίημα της Ιουλίας Ζαννάκη Λιάλιου που ακολουθεί είχε γραφεί μετά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Πρόκειται για την ποιητική συλλογή “Αναχωρητές” των εκδόσεων Γαβριηλίδη και έχει βραβευθεί από την Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος. Στα περιεχόμενά του: 1. Πένης και ζήτουλας. 2. Πόλεμος 3. Προφητεία.
“Δυστυχώς τα έζησαν όλα. Ουκρανία.. στο ίδιο έργο θεατές;” αναρωτιέται η κ. Λιάλιου. Και εμείς επίσης!
Το ποίημα
Στις νεκρές πολιτείες
στις παλιές αγορές
θρήνοι και ολολυγμοί
και οι εκκλησιές αλειτούργητες
και των όπλων η κλαγγή
έρπει σαν φίδι στο κόρφο μας.
Πρόσφυγες αργοδιαβαίνουν
αφυδατωμένες μορφές ασκητών
με απλανές νεκρό βλέμμα.
Αρπακτικά και θηρία
με μιλιά καί όψη ανθρώπου
και λαβωμένοι δίχως ταυτότητα.
βιαστές και άρπαγες βεβηλώνουν.
Γκριζόχρωμες σκιές στα χαλάσματα
βαθουλωμένα μάτια απ’ την αγρύπνια
και χέρια σκελετωμένων
απλώνονται στο μάταιο ‘έλεος
και τα έθνη
αποστρέφουν το πρόσωπο.
και οι μακελάρηδες με στολή
με αλαλαγμούς σπέρνουν τον όλεθρο.
Ιουλία Ζαννάκη Λιάλιου
