Πολλά λέγονται για την σημερινή οικονομική κρίση. Η κρίση, σίγουρα, δημιουργήθηκε από εκείνους, οι οποίοι την θέλουν για να ελέγχουν, προς όφελός τους, την οικονομία. Όμως, υπάρχει και η άλλη όψη τού νομίσματος, την οποίαν δεν λαμβάνει κανείς υπ’ όψιν: Η κρίση προϋπήρχε και προσέφερε το γόνιμο έδαφος για να σπείρουν οι «καλοθελητές» τον σπόρο τής σημερινής καταστάσεως. Ποτέ δεν φταίει μόνον η μία πλευρά, φταίνε και οι δύο.
Ποια ήταν αυτή η κρίση; Οι επιχειρήσεις έπασχαν και πάσχουν από έλλειψη επικοινωνίας. Έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ ιθυνόντων και προσωπικού, αλλά και έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των ιθυνόντων. Υπάρχουν εταιρείες με ικανότατα στελέχη, τα οποία, όμως, είτε δεν επικοινωνούν μεταξύ τους για να εφαρμόσουν μία κοινή στρατηγική είτε δεν βρίσκονται στις κατάλληλες θέσεις, ούτως ώστε να μπορούν να προσφέρουν στις επιχειρήσεις τις πολύτιμες υπηρεσίες τους.
Σε άλλες εποχές, όταν γινόντουσαν αρματοδρομίες σε στάδια και αν τα άλογα είχαν διαφορετικές επιδόσεις, τοποθετούσαν το ταχύτερο άλογο στην εξωτερική πλευρά τού διαδρόμου τού σταδίου και το πιο αργό στην εσωτερική πλευρά. Ο λόγος: Το γρήγορο άλογο θα ανέπτυσσε την κατάλληλη ταχύτητα στην εξωτερική πλευρά, ενώ το αργό θα συγκρατούσε τα υπόλοιπα, στις δύσκολες στροφές, για να είχε το άρμα ισορροπία. Διαφορετικά, αν ήταν τοποθετημένα σε λάθος θέσεις, δεν θα απέδιδαν όσο καλά και αν ήταν και αυτά και ο ηνίοχος.
Αυτό, ακριβώς, συμβαίνει και στις επιχειρήσεις: Έλλειψη επικοινωνίας είτε επειδή δεν την θεωρούν απαραίτητη είτε επειδή «τα καλά, καθαρόαιμα άλογα», τα καλά στελέχη, βρίσκονται σε λάθος θέσεις και, όση καλή πρόθεση και αν υπάρχει εκ μέρους τους, δεν μπορούν να αποδώσουν.
Ο επιχειρηματικός κόσμος έχει φθάσει σε ένα αδιέξοδο από αυτήν την έλλειψη επικοινωνίας. Εκτός από την Βαβυλωνία, που επικρατεί μεταξύ ανωτάτων στελεχών, είναι και η προαναφερθείσα έλλειψη επικοινωνίας με το υπόλοιπο προσωπικό, την οποίαν, στις περισσότερες περιπτώσεις, την θεωρούν περιττή.
Όμως, όπως ο καλλίτερος στρατηγός είναι ανίσχυρος χωρίς στον στρατό του, έτσι και η μεγαλύτερη επιχείρηση είναι ανίσχυρη χωρίς το προσωπικό της. Οι εργαζόμενοι, τόσο για να αποδώσουν, όσο και για να αισθάνονται την επιχείρηση σαν την οικογένειά τους και για να αναπτύσσουν, στο έπακρον, το δυναμικό τους, χρειάζονται την άμεση επικοινωνία με τους εργοδότες κα τους ιθύνοντες.
Ακόμα και από την μεγαλύτερη κρίση, μπορούν οι επιχειρήσει να βγουν αλώβητες ή, τουλάχιστον, να διατηρήσουν τις ισορροπίες μέχρι αλλαγής τού σκηνικού, διότι τίποτε δεν κρατά αιώνια. .Μέσα σε μία κρίση μπορεί να δημιουργηθούν νέες προοπτικές, για μεγάλες ή μικρές εταιρείες, και να μπορεί να αλλάξει κανείς πορεία προς το καλλίτερο. Ακόμα και επί τουρκοκρατίας, υπήρχαν πολύ πλούσιες περιοχές, όπως τα Αμπελάκια και η Χίος, με ανεπτυγμένο το εμπόριο ακόμα και με βασιλικούς οίκους. Τα νησιά, επειδή οι άνδρες ήταν ναυτικοί, ευημερούσαν. Υπάρχουν σε μουσεία οι ενδυμασίες των γυναικών. Μετάξι, βελούδο και δαντέλλα!
Σήμερα χρειάζονται οι επιχειρήσεις μηνύματα αισιοδοξίας, όχι από τούς πολιτικώς κρατούντες, μηνύματα αισιοδοξίας εκ των έσω και τους κατάλληλους συμβούλους για να βγουν από το αδιέξοδο.
Τα μηνύματα εκ των έσω είναι η καλή διάθεση, η οποία δημιουργείται από το ευχάριστο κλίμα εργασίας. Μία επιχείρηση, ακόμα και σε μία χρυσή εποχή, είναι αδύνατον να έχει επιτυχία, όταν το προσωπικό εργάζεται μέσα σε μία ατμόσφαιρα δυσαρέσκειας και κατήφειας. Πολλοί είναι κακοπληρωμένοι, ακόμα και απλήρωτοι για μήνες (!), αυτό προϋπήρχε τής σημερινής καταστάσεως, η δε σχέσις διοικήσεως και προσωπικού είναι, ως επί το πλείστον, κάκιστη. Καμμία επιχείρηση δεν μπορεί να προκόψει όταν το προσωπικό της συνεχώς γκρινιάζει!
Γίνονται ειδικά σεμινάρια, για θέματα επικοινωνίας και τρόπους για να υπερπηδήσουν οι εταιρείες την σημερινή κρίση και να αποκτήσουν την ικανότητα τής καλής και εποικοδομητικής συνεργασίας, όχι μόνο μεταξύ των εργοδοτών και των ανωτάτων στελεχών και τού προσωπικού, αλλά και με άλλες επιχειρήσεις, πράγμα το οποίον άρχισε γίνεται σε άλλες χώρες, τώρα με την κρίση, και είναι επιτακτικότερο από ποτέ, για να επιβιώσει και να ανθίσει πάλι ο επιχειρηματικός κόσμος, ιδίως, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Διότι, ακόμα και στις βιομηχανικές χώρες την οικονομία δεν την αποτελούν οι εταιρείες τύπου Μερσεντές, αλλά οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες, απασχολούν έναν μεγάλο αριθμό εργαζομένων. Στην Ελλάδα δε περισσότερο από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Ειδικά στην Άνδρο, πολλά μπορούν να γίνουν, όχι τα τυποποιημένα τουριστικά σενάρια, τα οποία είναι, για όλη την Ελλάδα, απηρχαιωμένα και αναμασημένα, μπορούν να γίνουν ουσιώδη πράγματα, που θα αναδείξουν την μεγάλη πολιτιστική παράδοση τού νησιού.
Αυτό όμως απαιτεί διάθεση για πραγματική συνεργασία και εργασία για τον σωστό εκσυγχρονισμό τού νησιού και την θέληση να ακουστούν οι συμβουλές όσων έχουν τις γνώσεις και προτίθενται να τις δώσουν!
Ελένη Καίρη Bartels
