Από το ξεφύλλισμα της αθηναϊκής εφημερίδας του 19ου αιώνα ΜΕΛΛΟΝ αλίευσα ειδήσεις ανδριακού ενδιαφέροντος. Από την ανάγνωσή τους το συμπέρασμα που αποκομίζει ο αναγνώστης είναι ότι τα προβλήματα που ταλανίζουν κράτη και κοινωνίες είναι διαχρονικά.
Έτσι η είδηση της 18.12.1864 είναι ένας ύμνος για το εμπορικό δαιμόνιο των Ελλήνων της διασποράς. Στην Αμερική μαίνεται ο εμφύλιος πόλεμος Βορείων και Νοτίων (1861 -1865). Η αμερικανική οικονομία βυθίζεται στην ύφεση. Όλοι πλήττονται πλην των… Ελλήνων εμπόρων, οι οποίοι κατορθώνουν από την κρίση που μαστίζει την οικονομία της Αμερικής να βγουν κερδισμένοι. Κατά την «είδηση» της 6.12.1863 η Ελλάδα συνθλίβεται από τις δανειακές της υποχρεώσεις. Φήμες κυκλοφορούν στο Λονδίνο ότι δεν θα εκπληρώσει τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Ο σχολιογράφος του ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ χαρακτηρίζει μια τέτοια προοπτική ως «Εθνική Ατιμία»… θύμα της «αφορίας» της εποχής εκείνης κατά την «είδηση» της 4.5.1866 και ένας Άνδριος μη κατονομαζόμενος, που αυτοκτονεί.
Αλλά ας παραθέσουμε επί λέξει τις «ειδήσεις» του ΜΕΛΛΟΝτος που βρίσκεται στην Παπαχαραλάμπειο Βιβλιοθήκη της Ναυπάκτου.
«ΜΕΛΛΟΝ, 18.12.1864. Εξ Αμερικής μανθάνομεν ότι ουδείς εκ των εκεί ελληνικών εμπορικών οίκων διακινδύνευσε κατά την άρτι ενσκήψασα εμπορικήν κρίσιν. Τούτο δε όχι μόνον ένεκα της περί το εμπόριον ικανότητος και ευφυίας των ειρημένωνομογενών, αλλά και διότι αι εκεί επιχειρήσεις των συνιστώμεναι εις το αγοράζειν και διαπέμπειν εις τους εν Ευρώπη και Ασία ανταποκριτάς των εκ των αμερικανικών προιόντων. Επόμενον ήτο να τους θέσωσιν εις κατάστασιν ουδέποτε να εκτεθώσιν ή κινδυνεύσωσιν εις τον σάλον, όστις επέφερε των πτώσιν των εγχωρίων εμπόρων. Ούτω λοιπόν ου μόνον η πίστις των υμετέρωνομογενών υψώθη μεγάλως εν Αμερική, αλλά μείναντες όρθιοι ενώ πάντες σχεδόν έπεσαν πλήρεις μεταλικού, ενώ εκεί ήδη τα μετρητά ελλείπουσι, κάμνουσι κολοσιαίας προμηθείας αποικιακών προϊόντων, άπνα εκπέσαντα ήδη ένεκα πολλών λόγων, τοις υπόσχονται αμύθητα κέρδη. Χαίρομεν εκ καρδίας, ότι η έξω Ελλάς, η μεγάλη αυτή Ελλάς των ομογενών, η περισφίγγουσα εις τους πλοκάμους της πάντα της οικουμένης τα παράλια πλουτεί και αυξάνει. Η αύξησις και ο πλούτος δια την μικράν τούτην του εσωτερικού Ελλάδα, είναι εφόδιον ακένωτον και μέγα δια καιρούς γονίμους και ευτυχεστέρους όταν ημείς σωφρονούμεν».
Επιμέλεια: Αντώνη Ν. Βενέτη
