Του† Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΥ Β’
Στον απόηχο των εορτών, καθώς τα πολύχρωμα φώτα των δρόμων σβήνουν, αποκαθηλώνονται τα στολίδια και τα λαμπιόνια των Χριστουγεννιάτικων δέντρων και η ζωή επανέρχεται στους καθημερινούς της ρυθμούς, μια αδιόρατη μελαγχολία φαίνεται να κυριαρχεί και ένα αίσθημα κενού να επικρατεί..
Τα Χριστούγεννα πέρασαν, σαν ένα φευγαλέο ευχάριστο διάλειμμα, αφήνοντάς μας και πάλι μόνους με τα προβλήματά μας, τη μοναξιά μας, τα αδιέξοδά μας. Η αγάπη, που δεχτήκαμε και προσφέραμε, είχε φαίνεται ημερομηνία λήξεως. Έτσι, άλλωστε, μας το έχουν μάθει και το έχουν υποβάλει, προσδιορίζοντας τις ημέρες των Χριστουγέννων, και μόνον αυτές, ως ημέρες αγάπης, κοινωνικότητας και προσφοράς.
Και με την ψευδαίσθηση ότι επιτελέσαμε το χρέος μας προς την αγάπη, ζούμε τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου χωρίς αγάπη, μια ζωή κόλασης!
“Η ζωή της κόλασης,” λέει ο Ντοστογιέφσκι, “είναι η ζωή άνευ αγάπης”. Στο ποίημα Του «ο Θεός» ο Βίκτωρ Ουγκό αναφέρει πως ο θεός έχει ένα μόνο όνομα, που λέγεται αγάπη.
«Αγαπώ σημαίνει υπάρχω» αποφαίνεται και ο Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ, θυμίζοντάς μας ότι το πνεύμα των Χριστουγέννων δεν είναι ένα κοινωνιολογικό φαινόμενο με καταναλωτικά και επικαιρικά χαρακτηριστικά, αλλά το πνεύμα που αναβαθμίζει και αναγεννά την ανθρώπινη φύση.
Τα Χριστούγεννα μας αποκαλύπτουν ότι ο Μεγάλος Θεός γεννήθηκε ως απλός άνθρωπος, ήσυχα, ειρηνικά, ταπεινά, φτωχικά, αλλά γεμάτος από αγάπη, μέσα σε ένα φτωχό και ταπεινό σπήλαιο, δίνοντας την δυνατότητα σε όλους εμάς να γίνουμε ελεύθεροι άνθρωποι τόσο απλά και ουσιαστικά.
Το μήνυμά τους είναι αποκαλυπτικό και διαχρονικό. Δεν εγκλωβίζεται μέσα σε νεωτερικές και μετανεωτερικές θεωρήσεις, αλλά ζει μέσα στο πλήρωμα της διαρκούς αγάπης.
Γι` αυτό και δεν μπορούμε να μιλούμε για Χριστούγεννα και να τα εορτάζουμε αληθινά βιωματικά, αν αποκόπτουμε από την ζωή μας την ουσιαστική έννοια της ενανθρωπίσεως, που είναι η αγάπη. Μια αγάπη, δεν έχει να κάνει πρωτίστως με λεφτά, αλλά κυρίως με καρδιά!
Τις γιορτινές μέρες, που περάσανε, νοιώσαμε ευτυχισμένοι, έστω και για λίγο… Δεν αναρωτηθήκαμε, όμως, για την προέλευση αυτής της ευτυχίας, που δεν είναι άλλη, παρά η ψυχική πληρότητα, που αισθανόμαστε όταν προσφέρουμε από το υστέρημα των χρημάτων μας ή από το περίσσευμα της αγάπης μας.
Για λίγο, ξεφύγαμε από τη φυλακή της αυτάρκειάς μας, υπερβήκαμε τα τείχη της ατομικότητάς μας, σπάσαμε το δίχτυ της όποιας ατομικής μας ευημερίας και νοιώσαμε το διπλανό μας αδελφό, νοιαστήκαμε για τον άνεργο και το φτωχό, τον ασθενή και το φτωχό παιδί, βιώσαμε μια κοινωνία αγάπης και αλληλεγγύης…
Για λίγο, όμως… Τα φώτα της εορτής έσβησαν και εμείς ετοιμαζόμαστε να κλειστούμε και πάλι στην προσωπική μας κόλαση, την εγωιστική μοναξιά μας, περιμένοντας τα επόμενα Χριστούγεννα για να ξαναγίνουμε ευτυχισμένοι.
Είναι, βέβαια, γεγονός ότι τα φετεινά Χριστούγεννα, που εορτάσθηκαν στο κορύφωμα της ατομικής και συλλογικής μας οικονομικής δυσπραγίας, παρατηρήθηκε ένας παροξυσμός έμπρακτης αγάπης και ειλικρινούς ενδιαφέροντος προς τους εν ανάγκαις και ποικίλαις περιστάσεσι συναθρώπους μας.
Μεμονωμένα άτομα, επιχειρήσεις, φορείς, εταιρείες, με πρωτοπορούσα την Εκκλησία, άνοιξαν τις καρδιές τους σε μια ανυπόκριτη προσφορά αγάπης, που δεν πρέπει να μείνει ούτε απαρατήρητη, ούτε εφήμερη!
“Χριστός γεννάται σήμερον”, ψάλαμε το πρωί των Χριστουγέννων! Αυτό το “σήμερον” είναι που πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα, καθώς υποδηλώνει την διαρκή, την καθημερινή Γέννηση του Χριστού, όχι πλέον στη φάτνη της Βηθλεέμ, που έγινε μία και μόνη και ανεπανάληπτη φορά, αλλά στη φάτνη της ψυχής μας και το σπήλαιο της κοινωνίας μας!
Ιδού η μεγάλη πρόκληση για την κατάκτηση της αληθινής ευτυχίας!
Τόσα χρόνια εναποθέσαμε όλες μας τις ελπίδες για απόκτηση της ευτυχίας μας, κατά βάση στην απόκτηση υλικών αγαθών, με την ψεύτικη πεποίθηση ότι «όσα περισσότερα κατέχω, τόσο πιο ευτυχισμένος γίνομαι». Πράγματι, όσο γεμίζαμε με υλικά αγαθά τα σπίτια μας, τόσο αδειάζαμε την ψυχή μας από αξίες όπως η αγάπη, η δικαιοσύνη, η τιμιότητα, η ειλικρίνεια, η φιλία, η ευγνωμοσύνη, η ανιδιοτελής προσφορά, η συγχώρεση, η αποδοχή της διαφορετικότητας, η Αλήθεια. Όσο πλουτίζαμε στην τσέπη, τόσο ξεγυμνώναμε την ψυχή μας από κάθε ίχνος πνευματικότητας και ανθρωπιάς!
Τώρα, που όλα άλλαξαν, ακόμα και ο χρόνος, καιρός είναι να αλλάξουμε και εμείς και να αναζητήσουμε την ευτυχία και τη λύτρωση γιορτάζοντας καθημερινά Χριστούγεννα, θεωρώντας κάθε μέρα ως μέρα αγάπης, ομόνοιας, αδελφοσύνης και κοινωνικής αλληλεγγύης!
† Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β’ (Εφημερίδα “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ”, 11 ΙΑΝ 2014)
Το νησί της Άνδρου τίμησε με την παρουσία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Δωρόθεος Β’ Συγκεκριμένα:
19.12014:«Το απόγευμα, ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’ ευλόγησε την κοπή της Αγιοβασιλειόπιττας της φιλογενούς «Ένωσης Ανδρίων» στην Αθήνα, παρουσία της Υφυπουργού Τουρισμού κ. Όλγας Κεφαλογιάννη, του Ανδριώτη Γερουσιαστή του Rhode Island κ. Λεωνίδα Ραπτάκη, πλοιοκτητών, επί τιμή πρέσβεων, του Δημάρχου Άνδρου, πρόεδρων Κυκλαδικών Σωματείων και πλήθους Ανδρίων.
Κατά την εκδήλωση τιμήθηκαν ο Ανδριώτης Ακαδημαϊκός, Καθηγητής Αρχαιολογίας κ. Μιχαήλ Τιβέριος, ο Σκηνοθέτης κ. Παντελής Βούλγαρης, για την προβολή της Άνδρου με την ταινία του «Μικρά Αγγλία» και η μουσικός Κατερίνα Πολέμη για την μουσική επένδυση της ταινίας «Μικρά Αγγλία».
10.1.2014: Ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος το απόγευμα στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Απροβάτου τέλεσε τον Εσπερινό και ευλόγησε την κοπή της Αγιοβασιλειόπιττας για τους Κληρικούς, Επιτρόπους, Ιεροψάλτες και συνεργάτες της Ιεράς Μητροπόλεως της περιοχής Γαυρίου-Μπατσίου, παρουσία του Αντιδημάρχου Γαυρίου, Τοπικών Δημοτικών Συμβούλων και πολλών πιστών.
Στην ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην καταξίωση του χρόνου, μέσα από σωστές επιλογές ζωής και διένειμε την Αγιοβασιλειόπιττα, απευθύνοντας εόρτιες ευχές. και προσφέροντας ευλογίες.
Μετά το πέρας της Εκδηλώσεως, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Γαυρίου παρέθεσε μικρή παραδοσιακή δοχή.
11.1.2014 Με παραδοσιακά όργανα και τραγουδώντας τα κάλαντα της περιοχής υποδέχθηκαν σήμερα το απόγευμα στα πρόπυλα του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου, Όρμου Κορθίου Άνδρου τον Σεβασμιώτατο κ. Δωρόθεο Β’ πλήθος παιδιών και πιστών, με επικεφαλής τον Εφημέριο του Ναού, Αρχιμ. Αντώνιο Χορευτή, τους οποίους ο Σεβασμιώτατος συνεχάρη και ευχαρίστησε θερμά.
Ακολούθως, τελέσθηκε ο Αρχιερατικός Εσπερινός με τη συμμετοχή Εφημερίων της περιοχής, κατά τον οποίο ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’ ομίλησε για τη θεολογική διάσταση του χρόνου, τον οποίο χαρακτήρισε ως μια πρόκληση για αλλαγή και βελτίωση της ζωής μας και για ανάληψη πρωτοβουλιών για έργα που καταξιώνουν την ύπαρξή μας.
Εν συνεχεία, ευλόγησε την κοπή της Αγιοβασιλειόπιττας για τους Εφημερίους, τους Ιεροψάλτες, τους Επιτρόπους, τους συνεργάτες της Ιεράς Μητροπόλεως και τους πιστούς της περιοχής Κορθίου, προς τους οποίους διένειμε μικρές ευλογίες.
Προηγουμένως, ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’ είχε μεταβεί στην Ιερά Μονή Παναχράντου και είχε ευλογήσει την μοναστική Αγιοβασιλειόπιττα, κατασκευασμένης διά χειρών του Ηγουμένου, Αρχιμ. Ευδόκιμου Φραγκουλάκη.
12.1.2014: Το πρωί, ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’ ιερούργησε εν πληθούση Εκκλησία στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Μαινήτων και τέλεσε τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο εκδημήσαντος Ανδρίου νέου
Το απόγευμα της Κυριακής, 12 Ιανουαρίου, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου Χώρας Άνδρου, ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’ τέλεσε τον Εσπερινό και ευλόγησε την κοπή της Αγιοβασιλειόπιττας για τους Ιερείς, τους Ιεροψάλτες, τους Επιτρόπους και τους συνεργάτες της Ιεράς Μητροπόλεως στην περιοχή Χώρας Άνδρου, παρουσία του Δημάρχου και του Λιμενάρχη Άνδρου και πλήθους πιστών.
Ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’, αφού ευχαρίστησε τους Ιεροψάλτες για την διακονία τους στα ιερά Αναλόγια των Ναών και συνεχάρη τους νεωστί διορισθέντες Επιρόπους, ευχήθηκε σε όλους για το νέο έτος και, αντί κηρύγματος, ανέγνωσε κείμενο του αειμνήστου Μητροπολίτου Κοζάνης κυρού Διονυσίου (Ψαριανού), του Ανδρίου, σχετικό με το χρόνο και τη σημασία της σωστής αξιοποίησής του.
