Ο φακός του ζωγράφου Μιχάλη Τζανουλίνου αποτύπωσε το Μπατσί, την πρώτη ημέρα του Απριλίου, με εικόνα διαφορετική από εκείνη την τουριστική και πολύβουη που έχουμε συνηθίσει. Τοπία μαγεμένα κι έρημα. Στιγμές απόλυτης περισυλλογής λες και η φύση συνέπασχε και συμμετείχε διακριτικά στο πένθος με τον δικό της τρόπο, για την αναχώρηση ενός νέου ανθρώπου.
Γαλαζοπράσινα τα χρώματα του βυθού στην Κολώνα,
Σε όλες τις αποχρώσεις του γαλάζιου
Εκεί που και οι αχινοί καθρεφτίζονται στα νερά
Τα λιγοστά σύννεφα σκέπασαν τον ουρανό και αντικατοπτρίστηκαν στα νερά του Μπατσιού
Ύστερα ο ήλιος έλαμψε
Γραφικό και "φροντισμένο" του εκκλησάκι του Αη Νικόλα
Με θέα την Κολώνα
Και ύστερα μια βόλτα στον οικισμό. Στα στενοσόκακα όπου συνυπάρχουν αρμονικά οι ζάρες με τα κλιματιστικά
Σπίτια με κλειστές σιδερένιες πόρτες σε χρώμα γαλανόλευκο
Μικρά μπαλκόνια στου ήλιου το φως
Αρχοντικά παραδομένα στο χρόνο και την φθορά
Έρημα δρομάκια μέσα από κτήματα
Τσιμεντένιες ανηφοριές, που έχουν σκεπάσει πέτρινα σκαλοπάτια
Καταλύματα χωμένα στο πράσινο
Σπίτια κλειστά με την ανεντράδα στην αυλή και τον τοίχο στα κίτρινα χρώματα της άνοιξης
Η "Ευανθία" παραδομένη στη λήθη αναπολώντας ημέρες που μπορεί και να επιστρέψουν
