Ο Άγιος Παρθένιος έζησε τον τέταρτο μ.Χ. αιώνα, την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Καταγόταν από κάποια κωμόπολη της Βιθυνίας και ο πατέρας του, Χριστοφόρος, ήταν διάκονος στην Εκκλησία της Μελιτοπόλεως.
Σε γεροντική ηλικία έμαθε να διαβάζει την Αγία Γραφή, οπότε απέκτησε θεωρητική και θεολογική μόρφωση και παράλληλα πρόκοβε στην αρετή, γι’ αυτό και ο Επίσκοπος Μελιτοπόλεως Φίλιππος (ή Φιλητός) τον χειροτόνησε Πρεσβύτερο και λίγο αργότερα ο Επίσκοπος Κυζίκου Αχίλλιος (ή Ασχόλιος) τον χειροτόνησε Επίσκοπο Λαμψάκου.
Εκεί, κατά την Παράδοση, έγινε γνωστός για τα πολλά θαύματα του. Θεράπευε ασθενείς κυρίως που έπασχαν από καρκίνο, ανέστησε κάποιον που έχασε αδίκως τη ζωή του, βοήθησε τους ψαράδες στην αλιεία τους, όταν τους εμπόδιζε ο δαίμονας, θεράπευσε έναν νεαρό δαιμονισμένο, που ο ίδιος δεν γνώριζε ότι έχει μέσα του δαιμόνιο.
Οργάνωσε όσο το δυνατόν καλύτερα την Εκκλησία της Λαμψάκου και αφού προείπε τα μέλλοντα εξεδήμησε ειρηνικά προς Κύριο.
Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη και την Καθολική Εκκλησία στις 7 Φεβρουαρίου. Θεωρείται προστάτης των καρκινοπαθών.
Πηγή: el.wikipidea