Σπορά και Καρποφορία
Τα θαυμαστά γεγονότα διαδόθηκαν σαν αστραπή σ’ όλη τη Γορτυνία. Σε όλους τους δήμους, Φαρών, Κλειτορίας από τα Καλάβρυτα μέχρι την Πάτρα, μέχρι και τα πιο απόμακρα στανοτόπια οι άνθρωποι δεν είχαν άλλη συζήτηση από την είδηση, ότι ένας άγιος άνθρωπος έκανε την εμφάνισή του στα μέρη τους και σκορπούσε ευλογία με τα κηρύγματα και τα θαύματα, που έκανε παντού όπου περνούσε. Ο παπα-Στέφανος από τα Λαγκάδια και τρεις πρόκριτοι ήλθαν στα Τρόπαια, πριν ακόμα φύγει, να τον παρακαλέσουν να πάει να κηρύξει στο χωριό τους.
Ο Παπουλάκος δέχτηκε. Ολόκληρο το χωριό περίμενε να τον προϋπαντήσει. Νέοι, γέροι και παιδιά, άνδρες που είχαν παρατήσει τις δουλειές τους και γυναίκες με μωρά στην αγκαλιά. Μονάχα δυο άντρες δεν επήγαν να τον προϋπαντήσουν. Ο δάσκαλος ο κυρ-Παναγάκης που αυτοπαινευόταν για τη μάθηση και τη γνώση του και ο φίλος του Αντώνης Θύμιος, με τ’ όνομα, που ήταν κάπελας στο χωριό, ξιπασμένος για το μεγαλείο του φίλου του δάσκαλου δεν δεχόταν κανενός άλλου τη γνώμη παρά μόνο του δάσκαλου.
Για κοροϊδία μάλιστα πήραν δύο καρέκλες και ξαπλώθηκαν εκεί που θα περνούσε ο γέροντας αψηφώντας την παγωνιά.
«Ο Αντώνης μάλιστα ο Θύμιος, για να φανεί πιο ξυπνός και να φχαριστήσει το δάσκαλο φώναξε:
Έχω ένα γουρούνι για σφάξιμο. Άμα αδειάσεις Παππούλη, έλα ν’ ακονίσεις το μαχαίρι σου».
Ο Θεός να σ’ ελεήσει αδερφέ μου, αποκρίθη ο Παπουλάκος. Ζήτουλας δεν έγινα να περιμένω να μ’ ελεήσει ο Θεός, καλόγερε. Εγώ δουλεύω, δε ζητιανεύω σαν την αγιοσύνη σου. Και φχαριστημένος απ’ την απόκρισή του, άρχισε να χασκογελά τόσο δυνατά και τρανταχτά, που πηδούσαν οι κοιλιές του. Καθώς όμως γελούσε, τον έπιασε ένας παράξενος βήχας και στο λεφτό σωριάστηκε κατά γης. Ο Αντώνης ο Θύμιος είχε μείνει ξερός στον τόπο χτυπημένος από κόλπο». Κωστής Μπαστιάς
Βασιλική Μελά Καθηγήτρια – Αγιογράφος
