Η είδηση μπορεί να απασχόλησε τα ΜΜΕ ελάχιστα, σε σχέση με τα τρέχοντα οικονομικά θέματα της εποχής μας, στην πραγματικότητα όμως το φετινό καλοκαίρι σηματοδοτήθηκε από μια νέα ανακάλυψη στο χώρο της έρευνας και της επιστήμης, το μποζόνιο του Χιγκς ή αλλιώς το «σωματίδιο του Θεού».
Έτσι, για την επιστημονική κοινότητα ξεκίνησε μια νέα φάση ιχνηλάτησης του σύμπαντος, ένα νέο κεφάλαιο στην εποποιία κατανόησης του κόσμου και της ύλης. Αυτό που συνέβη στον μεγάλο αδρονικό επιταχυντή στο CERN, όπου έχουν «γεννηθεί» οι ακτινογραφίες, οι θεραπείες για την αντιμετώπιση του καρκίνου, το διαδίκτυο, η μαγνητική τομογραφία κ.α. ουσιαστικά μας εξηγεί ότι το μποζόνιο του Χιγκς που αντιστοιχεί στο πεδίο του Χιγκς είναι το σωματίδιο το οποίο προσδίδει μάζα στην ύλη. Ένα σύμπαν λοιπόν χωρίς το Χιγκς θα ήταν πιο ελαφρύ από πούπουλο, χωρίς καθόλου μάζα και επομένως χωρίς βαρύτητα. Και χωρίς βαρύτητα δεν θα υπήρχαν άστρα, πλανήτες, άνθρωποι… Πέρα από τις επιστημονικές και εξειδικευμένες θεωρίες τις οποίες εύκολα μπορεί να βρει κανείς στο διαδίκτυο είναι σημαντικό όπως πολύ εύστοχα αναφέρει σε συνέντευξή του ο κ. Ευάγγελος Γαζής – καθηγητής Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων ΕΜΠ, Εκπρόσωπος των Ελληνικών Ερευνητικών Ομάδων της Συνεργασίας ATLAS και μέλος της Εθνικής Εκπροσώπησης στο Συμβούλιο του CERN- πως «πρέπει να επισημάνουμε την αξία όλης αυτής της πνευματικής υπερπροσπάθειας, που αποτελεί το απαύγασμα συνεργασίας τόσων χιλιάδων επιστημόνων, κυρίως φυσικών και μηχανικών, από όλο τον κόσμο.
Όλοι συνεργάστηκαν ειρηνικά και αρμονικά επί δεκαετίες, παρά τις οικονομικές και τεχνολογικές αντιξοότητες καθώς και τις πολιτιστικές, φυλετικές, θρησκευτικές και γλωσσικές διαφορές μεταξύ τους και παρά την ελάχιστη αναγνώριση από την υπόλοιπη κοινωνία και την επίσημη κρατική μηχανή, προκειμένου να επιτύχουν τον τελικό στόχο τους». Στις έρευνες συμμετείχε η χώρα μας με επιστήμονες από το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, το Πανεπιστήμιο της Αθήνας, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και τα ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά.
Συμμετείχε με νέους ανθρώπους παθιασμένους με την επιστήμη τους, οι οποίοι σαν καλοί αθλητές συνέχιζαν την προσπάθεια με στόχο το…μέλλον. Το αύριο, την ελπίδα… Γιατί η ελπίδα υπάρχει στους νέους ανθρώπους, με όποιο τομέα αναζήτησης καταπιάνονται. Η ελπίδα υπάρχει σε εκείνους που μπορούν ακόμη να ονειρεύονται. Σε εκείνους τους νέους Ανδριώτες που επέλεξαν μόνιμο τόπο κατοικίας και επαγγελματικής τους δραστηριότητας το νησί της Άνδρου. Νέοι άνθρωποι σαν το Μιχάλη από τα Λειβάδια, την Ιωάννα από τη Χώρα, το Νίκο από το Κόρθι, τον Αντώνη από τον Πιτροφό, την Κατερίνα από τις Στενιές, τον Γιάννη από την Κατάκοιλο, τη Βιολέττα από το Μεσαθούρι, τον Στέφανο από το Γαύριο, τον Παναγιώτη από το Μπατσί, τον Λεωνίδα από την Μεσσαριά, τον Ζαννή από τα Φάλλικα, τον Δημήτρη, τη Μαρία, τον Παντελή, την Χρύσα, την Ειρήνη…
Νέοι άνθρωποι που αγαπούν τον τόπο τους και επενδύουν τη ζωή τους στο νησί.
Οφείλουμε να μην τους απογοητεύσουμε. Καλό Καλοκαίρι!
