Στις δύσκολες μέρες που περνάμε η σημερινή μέρα ήταν για μένα το κάτι άλλο: Όλα πήγαιναν κατ’ ευχήν. Το στομάχι δεν με πονούσε σήμερα, έκλεισε μια καλή δουλειά στο γραφείο και οι τράπεζες έβγαζαν χαρτονομίσματα των είκοσι ευρώ στο καθημερινό μεροκάματο. Μέχρι και ο τροχονόμος που με σταμάτησε κόντρα στον καθιερωμένο μονόδρομο μου είπε: “Σβήσε τα αλάρμ” και μου έκανε νόημα να συνεχίσω την πορεία μου!
Έτσι το βράδυ αναζήτησα λίγη καλή συντροφιά στο βιβλίο του Τσουάνγκ Τσου. Και “Ω! του θαύματος!” Μόλις άνοιξα το βιβλίο στον σελιδοδείκτη βρήκα την ακόλουθη ιστορία: Ο Λιν Χουι, ένας κινέζος αξιωματούχος, πέταξε ένα πολύτιμο δίσκο που άξιζε πάνω από χίλια χρυσά νομίσματα κι έφυγε μ’ ένα μωρό στην πλάτη. Κάποιος τον ρώτησε: Γιατί το έκανες αυτό; Για τη χρηματική αξία του μωρού; Μα ένα μωρό δεν αξίζει πολλά χρήματα. Η μήπως σκέφτηκες τον μπελά στο κουβάλημα; Ένα μωρό όμως είναι πολύ πιο μεγάλος μπελάς. Γιατί λοιπόν πέταξες τον πολύτιμο δίσκο που αξίζει πάνω από χίλια χρυσά νομίσματα κι έφυγες μ’ ένα μωρό στην πλάτη; Ο Λιν Χουι είπε: Το συμφέρον με είχε ενώσει με το δίσκο, με το μωρό όμως με έχει ενώσει ο Ουρανός. Αυτά που τα ενώνει το συμφέρον χωρίζουν στη δυσκολία, στη δυστυχία και στον κίνδυνο, ενώ αυτά που τα ενώνει ο Ουρανός, στη δυσκολία, στη δυστυχία και στον κίνδυνο δένονται περισσότερο. Και υπάρχει πραγματικά μεγάλη διαφορά ανάμεσα στον χωρισμό και στην ενότητα.
Η φιλία του ανώτερου ανθρώπου είναι ανούσια σαν το νερό ενώ η φιλία του κατώτερου ανθρώπου είναι γλυκιά σαν το κρασί το νέο. Αυτό το ανούσιο όμως του ανώτερου ανθρώπου καταλήγει σε στοργή και αγάπη ενώ εκείνο το γλυκό του κατώτερου ανθρώπου οδηγεί στην απέχθεια, στο τίποτα. Αυτοί που σμίγουν χωρίς λόγο χωρίζουν χωρίς λόγο.
Καλό καλοκαίρι – Καλά κουράγια.
LE VAL
