“Κατέπλευσε πάλαι ἐν φωτί, παραδόξως Δέσποινα, ἡ σοί Εἰκών ἀναβλύζουσα, χάριν καί ἔλεος, Ἄνδρῳ τῇ σῇ νήσῳ˙ ἔνθεν σοι οἱ Ἄνδριοι, ναόν περικαλλῆ ἐδομήσαντο, ἐν ὧ προστρέχοντες, ἀνυμνοῦμεν Θεοσκέπαστη, τήν πολλήν σου, πρός ἡμᾶς χρηστότητα….
Μήτηρ τοῦ Θεοῦ, καί κόσμου διάσωσμα καί καταφύφιον, Κόρη Ὁδηγήτρια, Θεογεννήτρια Θεοσκέπαστη, ὡς ἀληθῶς ὑπάρχουσα ταύτην τήν νῆσόν σου, ἀεί σκέπε, πάσης περιστάσεως, καυχωμένην τῇ θείᾳ Εἰκόνι σου….
Χαίρει Θεοσκέπαστη ἀληθῶς, Ἄχραντε Παρθένε, τῇ Εἰκόνι σου τῇ σεπτῇ, Ἄνδρος ἡ σή νῆσος, ἧ πίστει προσιοῦσα, κομίζεται ἐκ ταύτης, χάριν καί ἔλεος”.
